#286 Verloren / Romy Zimmermann
Hey Kikkie,
Sorry man, ik ben je verloren. Toen ik je eenmaal was verloren voelde ik mij eigenlijk veel verdrietiger dan door mijn leeftijdsgenoten ´normaal´ beschouwd zou worden. Je moet wel toegeven dat je veel plekken hebt gezien.
Het spijt mij dat ik na een tijdje niet meer met jou in het openbaar gezien wilde worden. Oh en ook echt sorry dat ik alleen met jou wilde knuffelen als ik daar zin in had. Ik merk dat vooral, in het laatste jaar, ik jou veel heb gebruikt wanneer ik daar zin in had of wanneer ik daar behoefte aan had, dat is natuurlijk totaal niet eerlijk tegenover jou.
Nadat jij je oog was verloren na een vreselijk ongeluk tijdens een logeerpartijtje heb ik je niet afgewezen, maar ik moet wel eerlijk toegeven dat je nieuwe uiterlijk niet echt mee werkte. Ik vond het nog lastiger jou buiten het huis mee te nemen en na een tijdje wilde ik eigenlijk gewoon dat je in bed onder de dekens zou wachten tot ik ´s avonds een keer terug kwam.
Dit was precies wat er gebeurde op de dag dat ik je kwijt raakte en tot aan de dag van vandaag heb ik er spijt van. Jij lag onder de dekens van een onopgemaakt bed en ik kwam terug van een avondje flirten op het strand. Ik had je niet vervangen, want ik zou die nacht gewoon nog steeds met jou slapen.
Ik kwam de kamer op en het bed was strak opgemaakt, ik heb daar een hekel aan zo´n strak opgemaakt bed. Nog erger, jij was er niet.
Toen ik het resort moest verlaten en de kans dat ik jou ooit nog terug zou zien niet meer aanwezig was, werd ik een beetje verdrietig. Mijn oma vond dat niet passen bij mijn leeftijd en zei dat ze dacht dat je voor afval was aangezien en waarschijnlijk door de schoonmaakster was weggegooid.
Ik ga er liever van uit dat de schoonmaakster een kindje had zonder knuffel en dat jij nu als een-oog-kikker op het bed van een kindje woont die je wel weer overal mee naar toe neemt.
Het gaat je goed.
Liefs Romy
Hoi Romy, welkom op dit…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Romy, welkom op dit forum. Leuk verhaal. Je zette me in het begin op het verkeerde been. Tegen het einde begreep ik dat het om een knuffel ging en niet om je vriend die je bedrogen had. Mooi hoe je dan toewerkt naar het feit dat het om een knuffel gaat en je toe moet geven dat je hem echt kwijt bent. Mooie laatste hoopvolle gedachte.
Een paar dingen vielen me op in de tekst:
veel verdrietiger dan ´normaal´ beschouwd zou worden. --- over deze zin struikelde ik. Ik kan er mijn vinger niet opleggen, maar de zin klopt voor mijn gevoel niet.
Je begint de eerste twee alinea's met "sorry". Misschien kun je van een van de twee iets anders maken.
er toch echt aan moest geloven dat --- dit gedeelte van de zin in de voorlaatste alinea mag je weglaten. Het maakt de zin onnodig lang en ingewikkeld.
Hoi Fief, Bedankt voor je…
Lid sinds
4 jaar 7 maandenRol
Hoi Fief,
Bedankt voor je reactie!
Soms heb ik de neiging om met mijn eigen kennis een stuk tekst te schrijven en er totaal niet bij stil te staan dat mijn lezer niet dezelfde informatie of mening heeft haha. Bij die eerste zin doelde ik op het volgende feit: Ik was ongeveer 16 jaar en mega verdrietig over het kwijtraken van mijn knuffel kikker. Dit zou niet als 'normaal' beschouwd worden, want ik was te oud om over dat soort onzin zo emotioneel te raken. Ik heb dit gedeelte aangepast.
'Sorry' niet herhalen is een goede tip! Ik herhaal soms bepaalde stukjes van zinnen of begin woorden, omdat het voor mijn gevoel dan 'de feeling' van een gedicht krijgt, terwijl het geen gedicht is.
Ook die laatste tip is handig! Ik val weer in een te lange zin. Bedankt :)
Ik ga wat aanpassingen maken, bedankt voor je belangstelling en je hulp. Je mag altijd streng kijken naar mijn stukjes, daar wordt ik beter van.
Veel liefs,
Romy
Hoi Romy, mag ik je nog een…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Romy, mag ik je nog een tip geven? Let ook op je d's en t's. Als juf moet je dat eigenlijk wel weten.
daar wordt ik beter van. --- daar word ik beter van. Ik heb het in je reactie op mijn reactie in het andere verhaal ook al opgemerkt.