Lieve Lizzy,

Mijn lijf kriebelt vanbinnen. Mijn handen houden het niet meer.

Ik werd deze ochtend wakker door de zon die doorheen het gordijn mijn oogleden verwarmde. Onmiddellijk zag ik in gedachten mezelf spitten, harken en zaaien in de tuin. Ik hield het ontbijt kort, want de kriebel kriebelde ook in mijn maag. Mijn voeten duwden me naar buiten. Het felwitte zonlicht vermengde zich met de koelfrisse wind die mijn neus prikkelde. Als in een roes zweefde ik door de tuin. Ik voelde me een met de korrelige aarde en de beloftevolle lucht.

Kom je kijken naar mijn moestuin? Hij ligt languit gestrekt en gebed. Ik verwelkom je graag om bij een glas sprankelwitte wijn te mijmeren over de oogst die in het verschiet ligt.

Liefs,

Gerrit