#269 Cats and dogs

Van bumper tot bumper rollen de auto’s vooruit. Een stoet in een tergend langzame beweging, als een rups over een smalle tak. Elke keer is het weer raak. Het regent in Nederland en de wegen raken verstopt in ellenlange files. Rond dit tijdstip is er maar één gezamenlijk doel, zo snel mogelijk thuis komen. Het voordeel van de motorrijders die tussen de linies door rijden worden afgestraft met een stortvloed aan regendruppels die uit de hemel naar beneden vallen. Een claxon galmt tussen de stationair draaiende auto’s en Bas kijkt op van zijn telefoon. Er was inmiddels genoeg ruimte tussen hem en de auto voor hem gekomen dat hij weer twee meter door kon rijden en blijkbaar duurde het zijn achterbuurman te lang. Bas glimlacht in zijn achteruitkijkspiegel en laat de koppeling omhoog komen zodat de file weer één geheel is. Wat kunnen mensen zich toch druk maken. Bas kijkt weer naar zijn telefoon en leest het bericht nog een keer. Ik mis jou ook lieverd. Nog een paar nachtjes en dan ben ik weer bij je. Ik hou van je. Een week lang had hij haar moeten missen. Haar geur, haar lichaam. Wat is een week nou, had hij zichzelf voorgehouden. En al zal hij het nooit toegeven, het doet hem meer dan hij ooit had durven voelen. Het had hem de kans geboden om goed na te denken en daardoor knopen door te hakken. Het gemis had al zijn twijfel weggenomen en hij was naar de dichtstbijzijnde kleding winkel gegaan en had op de kinderafdeling een rompertje gekocht. Hij had zelfs nog verschillende kleuren naast elkaar gehouden maar ze brachten allemaal dezelfde boodschap over. Binnen een paar maanden tijd waren de gesprek over het krijgen van een kindje overgegaan van een kleine opmerking tot het bijna smeken. Bas was stellig, zoals in alles, maar nu kwam hij overstag. Bas kijkt naar het ingepakte cadeau op de passagiersstoel en een warmte vult zijn borst. Alsof het zo moet zijn verdwijnen de felle remlichten en beginnen de auto’s in beweging te komen. Ook Bas versnelt. Hij is het wachten zat. Het is tijd voor een verrassing. De versnelling in combinatie met de harde regen zorgen voor nog slechter zicht en Bas zet zijn ruitenwisser een stand harder. Als hij zijn auto parkeert naast zijn huis pakt hij het cadeau en houdt deze met zijn hand onder zijn jas. Hij neemt een volle teug lucht en blaast het weer uit. Dit is zijn moment. Hij opent de deur en rent voorovergebogen door de regen. Snel de poort door en de tuin in. Binnen ziet het er aangenaam en warm uit. De kat ligt te slapen op de kachel en de hond, die de poort open had horen gaan, springt tegen de achterdeur aan om zijn baas welkom te heten. Maar Bas staat stil. Genageld aan de grond terwijl de regendruppels over zijn armen stromen, langs het inmiddels doorweekte cadeau en uiteindelijk op de grond vallen.