De trein Iedereen heeft er wel eens mee gereisd. Of op staan wachten. Misschien zijn dat er zelfs wel meer. Bijvoorbeeld die gast die ik laatst zag. Ik loop altijd een stuk door op het perron, in de hoop dat het verderop, straks in het achterste gedeelte van de trein, rustig zal zijn. Loopt er halverwege een man de andere kant op, om het perron te verlaten. Wat kwam-ie hier doen dan? “Oh nee, vandaag toch maar niet.” Zo, fiets van het slot, terug naar huis. “Ha, het wordt al licht!” Tas in de gang, bammetjes en mandarijntje eruit. ‘Lekker nog een hele dag voor me!” De service in de trein vind ik af en toe wel wat overdreven. Direct na vertrek van de trein wordt er omgeroepen: “Goedemorgen reizigers (dames en heren mag niet meer, want er mochten eens wat twijfelaars tussen zitten), we zijn zojuist geheel volgens schema vertrokken van station Scheemda. We zullen stoppen op de stations Purmerend Overwhere, Oegstgeest, Delft Zuid en onze eindbestemming Steenwijk. Ik wens u namens de gehele bemanning een prettige reis.” Enkele reizigers kijken verbaasd op van hun mobiel. Aparte route vandaag! Ik voel voor de zekerheid even onder mijn stoel, mochten we straks op de Afsluitdijk in de problemen komen. In de coupé heerst teleurstelling, dat er niemand in het gangpad staat om ons met geoefende gebaren en een vriendelijke doch ietwat geforceerde glimlach de verlichte paden richting nooduitgang aan te geven. Is er al informatie over het weer op onze plaats van bestemming? Ik heb wel zin in een kipsandwich of een zakje pinda’s. Vervolgens komt de conducteur nooit langs om even persoonlijk gedag te zeggen. Ik zag ‘m wel in de 1e klas zitten, toen ik was uitgestapt. Nee, zwaaien deed ik niet, noch klappen voor de fijne reis. Aan het eind van de dag ziet-ie me wel weer terug.