# 225 Uit het leven van Dik Trom

Tekst uit een tentoonstelling over het leven en werk van C. Joh. Kieviet De heks en de vrek In het dorp werd verteld dat de heks van de Achterweg - vliegt op een bezemsteel - kippen ziek heeft gemaakt - een kind heeft betoverd waarna het stierf. "Ik wil wel eens door de ramen gluren," zei Jan Vos. "Laten we gaan kijken," zei Dik. "Jongens, we zullen aan de ramen tikken!" riep Piet van Dril. 't Was intusschen geheel donker geworden. In de verte brandde een licht. Dáár woonde de heks. "Oe-hoe! Oe-hoe!" klonk het boven hun hoofd. "Daar is ze," fluisterde Jan Vos. "Ze heeft zich in een uil veranderd!" "Oe-hoe! Oe-hoe!" klonk het nogmaals. Op de teenen sloop Dik naar het raam, en gluurde naar binnen. Daar zat de heks. En op een hoop vodden lag een levend geraamte! Haar man, de zieke Willem. Dik ziet hoe de heks in tranen uitbarst. Hij vertelde zijn ouders wat hij gezien had. Moeder Grietje vulde een mand met brood, worst, melk en meer. Vader Jan trok aan zijn bakkebaardjes en zei: "Het is een bijzonder kind – en dat is-ie!" Dik bereikte voor de tweede maal het hutje. "Hier," zei hij. "Moeder stuurt wat voor den zieken man en voor u." De vrek leeft als een kluizenaar - hij zit elke avond zijn geld te tellen - hij kent geen medelijden. Op een dag hoort Dik dat de oude vrouw en haar zieke man hun huisje moeten verlaten als zij de achterstallige vijf weken huur niet betalen. "Maar dat is schandalig!" roept Dik. Hij gaat naar Piet van Dril om een kachelpijp met een bocht. "Jij gaat mij helpen, Piet. Ik heb gehoord dat die oude vrek erg bang van aard is." In zijn huisje piekert Mulder of de heks hem kwaad kan doen als hij ze uit hun huis zet. Tot zijn schrik ziet hij wat in het vuur vallen. Tegelijkertijd klinkt er een schrille kreet door de schoorsteen. "O-o," kermde hij, "daar is ze al!" Een geweldige slag tegen de achterdeur. Opflikkerende vlammen in den haard. "Hier is de heks – de heks – de heks!" gilde een hoge stem, als van een vrouw, door de schoorsteen. "Ze moet haar huis uit, de heks – de heks – de heks!" "Genade, genade!" kermde de vrek. "O, je behoeft het huis niet uit!; je moogt er altoos in blijven wonen, voor niemendal!" Hij zag, hoe een ijzeren bak aan een ketting door de schoorsteen naar beneden zakte. "Geld, geld!" klonk het daarboven gillend. Bang dat de heks een vleermuis of nachtuil van hem zou maken wierp de vrek met twee handen tegelijk munten in den bak. Aan alle kanten rammelden de luiken, groene en gele vlammen lichtten op in de haard. Het gegil werd nog heviger. Mulder was wanhopig en wierp nog meer munten in de bak. Plotseling werd het stiller en de bak was verdwenen. Toen de oude vrouw 's morgens wakker werd, lag er een beurs gevuld met goudstukken. Op een briefje stond geschreven "Een geschenk van Mulder aan de heks van den Achterweg, die heel haar leven voor niet in haar huisje mag blijven wonen." Mulder lachte als een boer met kiespijn toen de oude vrouw hem met tranen in de oogen bedankte voor de weldaad.