Wrang...

Poeh. De fotograaf heeft er veel voor over.

Willemina, … jakkes, ik heb wel eens gehoord dat foto's zo opgezocht worden. Laatst die documentaire over Jemen en je mag maar niet zeggen wat je denkt want dan heb je de poppen aan het dansen. Een sprekende zin van je.

Je zou 'Voor de geldinzamelingsactie' nog weg kunnen laten. In het kader van 'metonymisch schrijven' zou je de fotograaf nog kunnen vervangen door zijn instrument: Hij keek door de lens van zijn camera naar de uitgemergelde lijfjes, op zoek naar de meest sprekende ogen. Ja, wanneer wordt het een verhaal. Lastige vraag. Ik denk dat dit wel een soort miniverhaaltjes is.

Ik vond het al een goede zin, maar moet eerlijk bekennen dat ik Ostinato's bewerking als een verbetering zie.

Beide zinnen, dus ook die van Ostinato vind ik indringend.

Een sprekende, goede zin. Eerlijk gezegd vind ik de zin van Ostinato ook een verbetering. Beide zinnen zijn doordringend.

Mooie zin, er zit veel in verstopt, zoals de onverschillige houding van de fotograaf. Hij zou ook zijn camera neer kunnen leggen en die kinderen wat brood voeren. [quote: Willemina]Wanneer spreek je eigenlijk van een verhaal en wanneer is het 'gewoon' een opmerking, vraag ik mij af ...[/quote] Je spreekt al heel snel van een verhaal. Het hele leven zit vol verhalen. Een verhaal wordt vaak getypeerd als een 'handeling' waarin personages, tijd en ruimte een rol spelen. Een voorbeeld: 'De hond is dood' is geen verhaal; er zit geen handeling in en het is simpelweg een feit. Maar: 'De hond is gisteren overreden' is wel degelijk een verhaal. Er is een handeling, een personage, een tijd en als lezer heb je ook een bepaald idee van de ruimte waar het verhaal zich afspeelt (een weg met auto's). Graag gelezen!