#222 In één zin - Verlossing

Ha Anke, Hier zit inderdaad een heel verhaal in. Knap gedaan.

Hoi Levina Levja, Dank je voor je fijne reactie!

ik voel 'm aankomen

Weer veel boze passagiers...

Het is een fraaie zin waarbij je je kunt gaan afvragen waarom bijvoorbeeld 'jongeman' het juiste woord is. Jammer dat je het een titel gegeven hebt. Dat heeft het niet nodig.

Dat is verplicht, Tilma. Is hij blij dat hij haar kon uitzwaaien, Anke?

Helemaal niet.

Is het woord 'kalm' niet iets te ... kalm? Mooie zin.

Ik wil iedereen bedanken voor de fijne reacties. Ik heb deze zin en de titel bewust gekozen omdat zelfmoord nog steeds een taboe is. Als de blaadjes vallen en de dagen korter worden, is het voor mensen met een depressie een extra donkere tijd. Mijn moeder heeft zich 16 jaar geleden van het leven beroofd. Ik kan alleen maar diep respect tonen voor haar moedige daad. Voor haar was verder leven geen optie meer. Via deze weg wil ik het onderwerp meer bespreekbaar maken.

Reactie verwijderd.

Ach, Anke toch. Nu weet ik de reden waarom je tot deze zin kwam. Triest.

Sterk eenzinverhaal, Anke! En dat vond ik al zonder je toelichting in de reacties. Vanuit je hart schrijven roept vaak het meeste op bij de lezer heb ik gemerkt.

Ach, Anke toch. Nu weet ik de reden waarom je tot deze zin kwam. Triest.

Het is inderdaad triest Riny, maar ik weet ook dat het nu goed gaat met ma!

Sterk eenzinverhaal, Anke! En dat vond ik al zonder je toelichting in de reacties. Vanuit je hart schrijven roept vaak het meeste op bij de lezer heb ik gemerkt.

Dank je Willemina voor je fijne reactie. Dat doet mij goed!

Prachtige zin, waar zonder titel nog meer in kan worden gezien dan alleen een sprong. De zin geeft goed de stilte voor de storm weer, de dreiging van onheil. [Quote: Anke Kessels]Mijn moeder heeft zich 16 jaar geleden van het leven beroofd. Ik kan alleen maar diep respect tonen voor haar moedige daad. Voor haar was verder leven geen optie meer. Via deze weg wil ik het onderwerp meer bespreekbaar maken.[/quote] Wat triest. Gelukkig leven herinnering voort in het hoofd en in verhalen. Graag gelezen!

Prachtige zin, waar zonder titel nog meer in kan worden gezien dan alleen een sprong. De zin geeft goed de stilte voor de storm weer, de dreiging van onheil. [Quote: Anke Kessels]Mijn moeder heeft zich 16 jaar geleden van het leven beroofd. Ik kan alleen maar diep respect tonen voor haar moedige daad. Voor haar was verder leven geen optie meer. Via deze weg wil ik het onderwerp meer bespreekbaar maken.

Wat triest. Gelukkig leven herinnering voort in het hoofd en in verhalen. Graag gelezen![/quote] Dank je voor je fijne reactie Mike. Ik ben blij dat deze schrijfopdracht goed is gelukt ;) Het schrijven heeft mij al veel moois gebracht, soms lijkt het of herinneringen tot leven komen. Een mooier geschenk kan ik mij niet wensen!