Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#222 In één zin - Verlossing

De jongeman staart kalm naar de trein in de verte.

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het is een fraaie zin waarbij je je kunt gaan afvragen waarom bijvoorbeeld 'jongeman' het juiste woord is. Jammer dat je het een titel gegeven hebt. Dat heeft het niet nodig.

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik wil iedereen bedanken voor de fijne reacties. Ik heb deze zin en de titel bewust gekozen omdat zelfmoord nog steeds een taboe is. Als de blaadjes vallen en de dagen korter worden, is het voor mensen met een depressie een extra donkere tijd. Mijn moeder heeft zich 16 jaar geleden van het leven beroofd. Ik kan alleen maar diep respect tonen voor haar moedige daad. Voor haar was verder leven geen optie meer. Via deze weg wil ik het onderwerp meer bespreekbaar maken.

Lid sinds

16 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Sterk eenzinverhaal, Anke! En dat vond ik al zonder je toelichting in de reacties. Vanuit je hart schrijven roept vaak het meeste op bij de lezer heb ik gemerkt.

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ach, Anke toch. Nu weet ik de reden waarom je tot deze zin kwam. Triest.
Het is inderdaad triest Riny, maar ik weet ook dat het nu goed gaat met ma!

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Sterk eenzinverhaal, Anke! En dat vond ik al zonder je toelichting in de reacties. Vanuit je hart schrijven roept vaak het meeste op bij de lezer heb ik gemerkt.
Dank je Willemina voor je fijne reactie. Dat doet mij goed!

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Prachtige zin, waar zonder titel nog meer in kan worden gezien dan alleen een sprong. De zin geeft goed de stilte voor de storm weer, de dreiging van onheil. [Quote: Anke Kessels]Mijn moeder heeft zich 16 jaar geleden van het leven beroofd. Ik kan alleen maar diep respect tonen voor haar moedige daad. Voor haar was verder leven geen optie meer. Via deze weg wil ik het onderwerp meer bespreekbaar maken.[/quote] Wat triest. Gelukkig leven herinnering voort in het hoofd en in verhalen. Graag gelezen!

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Prachtige zin, waar zonder titel nog meer in kan worden gezien dan alleen een sprong. De zin geeft goed de stilte voor de storm weer, de dreiging van onheil. [Quote: Anke Kessels]Mijn moeder heeft zich 16 jaar geleden van het leven beroofd. Ik kan alleen maar diep respect tonen voor haar moedige daad. Voor haar was verder leven geen optie meer. Via deze weg wil ik het onderwerp meer bespreekbaar maken.
Wat triest. Gelukkig leven herinnering voort in het hoofd en in verhalen. Graag gelezen![/quote] Dank je voor je fijne reactie Mike. Ik ben blij dat deze schrijfopdracht goed is gelukt ;) Het schrijven heeft mij al veel moois gebracht, soms lijkt het of herinneringen tot leven komen. Een mooier geschenk kan ik mij niet wensen!