#211 Filmpje

Ik ben klaar voor een avond bankhangen; verstand op nul, lekker tv kijken. Zodra ik de tv aanzet begint toch mijn verstand te praten: ‘Wat een bagger. Jemig, daar heb je hem ook weer. Wie is dat nou in hemelsnaam? Waarom? Vindt Nederland dit écht leuk? Waarom ik niet?’ Zelfs een ‘Ja hoor, geloof je het zelf?’ bij het journaal. Echt relaxed is dat niet. ‘Stil jij’ zeg ik tegen mijn verstand. Ziggo biedt uitkomst. Ik mag gratis twee zenderpakketten uitproberen. Binnen een halfuur ben ik met Movies & Series XL zestig zenders bagger rijker. Ik mopper en scheld dat het een lieve lust is. Film1 is wat lastiger op te starten, maar ik wil het, dus het lukt. Ik mag kiezen uit heel veel films. Uit de nooit te schrijven autobiografie van mijn eigen leven weet ik dat ik, de hoofdpersoon, altijd verkeerde keuzes maak op momenten dat er iets te kiezen valt. Zolang er geen keuze gemaakt hoeft te worden gaat alles goed of kan ik anderen de schuld geven. Nu moet ik een film kiezen. Ik wil zelfs twee films kiezen, daar heb ik tijd voor uitgetrokken. Ik ben anderhalf uur bezig met het uitzoeken van een film, kies een andere, en twee uur met me ergeren aan de keuze die ik heb gemaakt. De film heet ‘Mother’ en gaat over een gesjeesde schrijver en zijn geschoffelde vrouw die in een heel raar huis wonen waar bizarre gebeurtenissen plaatsvinden. Aan het eind van de film begint het hele verhaal opnieuw (spoiler). Leuk, morgen weer een film.