Niet zo wiebelen nu. Anders lukt het nooit  met die valse wimpers. Ik zie heus wel dat je zenuwachtig bent; die roze blosjes verraden je. Toch moet je je nu even concentreren. Die wimpers moeten goed zitten. Je weet toch hoe verleidelijk ze staan, hoe je blik er mysterieuzer van wordt, het bruin van je ogen dieper. Ja, perfect! Dat zal hij prachtig vinden! Je hoeft niet bang te zijn. Ook status is machteloos tegenover zoveel sensualiteit. Lach gewoon je beroemde lach - wacht, hier nog iets meer rood voor op die volle lippen- en hij zal geen seconde denken aan het meisje dat je werkelijk bent. He, dat is niet erg, dat is juist goed. Je hebt dat meisje van vroeger niet meer nodig. Dit plaatje zal ervoor zorgen dat je nooit meer eenzaam bent. Kom, tijd om de krullers uit je haar te halen. Kijk nou hoe al dat platina als een waterval om je slanke hals valt. Ik zie nu al voor me hoe hij het zacht opzij zal schuiven om je nek te kussen. Bijna is het plaatje compleet. Alleen nog je tache de beauté. Een bewijs van schoonheid dat totaal overbodig is, maar ik weet dat je er aan hecht. Alleen perfectie kan jezelf overtuigen. De laatste restjes onzekerheid verberg je onder een paar druppels Chanel no.5 en dan kijk je me aan, zoekend naar bevestiging. Kom op meisje, fluister ik, je kan dit. Zolang ze niet te dichtbij komen, kan je ze allemaal laten geloven in de muze die ze van je hebben gemaakt. Dus laat Norma nu maar thuis, op haar zit een president echt niet te wachten. Hij smacht enkel en alleen naar jou. En naar een zwoel Happy Birthday van een illusie die Marilyn heet.