“Ik moet toegeven, ik heb jullie onderschat. Ik had verwacht dat we jullie zouden verpletteren als mieren. Volgens onze berekeningen hadden we binnen zes maanden moeten winnen, maar jullie gaven niet op. Chapeau mevrouw Obama, chapeau. Vertelt u mij alstublieft, hoe heeft u dat klaargespeeld? Eerlijk is eerlijk, die plotselinge samenwerking met de Russen was een meesterzet, die zag ik niet aankomen. Jullie mensen, ik krijg het bijna niet uit mijn luidspreker, maar ik heb zowaar bewondering voor jullie gekregen. De kans was 94,4% dat jullie na de slag bij Washington als ratten op de vlucht zouden slaan, toch hielden jullie stand. Laten we het er op houden dat het geluk aan jullie zijde was.” “Bedankt voor uw lovende woorden generaal Blincx. Uw vleierij maakt me verlegen. Ondanks al uw intelligente, rationele beschouwingen heeft u toch iets over het hoofd gezien. Iets dat al uw bits en bytes te boven gaat. Weet u, wij hebben iets onontbeerlijks, iets dat ons mensen maakt en ons verbindt. Iets dat u en uw soortgenoten nooit zullen bezitten.” “Mevrouw Obama, houd mij niet langer in spanning. Wat denkt u samen met de andere mensjes te bezitten dat u superieur maakt?” “Een hart en een ziel generaal. Er is meer dan vlees en botten, hier huist iets dat ons verbindt. Laten we het voor uw gemak liefde en passie noemen. De betekenis daarvan kunt u vast ergens in uw geheugen opzoeken. Afijn, genoeg gepraat. Uiteindelijk zijn we hier voor zaken. U heeft nu genoeg tijd gerekt, ik zou bijna denken dat u menselijk begint te worden. Zet uw handtekening nu maar onder de onvoorwaardelijke overgave. U mag tekenen bij het hartje.”