#206

je ligt naast me maar je bent nog niet jij ik zie je gezicht, geen ogen geen mond vingertoppen zoeken, nauwelijks contact, bang om te verstoren. in m’n streling verschijnt je wenkbrauw, oog overspoelt door verbondenheid en verlangen tast mijn hand je gezicht af glijden mijn vingers over je neusbrug neusgaten verschijnen gaaf van vorm oorschelpen krijgen detail je mond droog we zoenen elkaar tot leven mondhoeken krullen een glimlach tongen spelen intens van smaak Ik volg de vorm van je hals; via je borstbeen naar je borsten, zoek wat nog niet is zonder richtpunt verken ik je borst van de zijkant van de onderkant zacht naar boven je lijf reageert voorzichtig op de aanraking golvend trekt je lichaam weg onder mijn hand tot de vinger je tepel vindt zacht duidelijk stevig aanwezig. je tepelhof laat zich lezen als braille aan een blinde jij laat je lezen mijn lippen mijn tong mijn vingers verkennen je wereld waar geen navel was verschijnt die je wereld is mooi cirkelend over je buik de scheiding verder langs je benen rank sterk vol energie bij je voeten en tenen terug langs de binnenkant vinden mijn vingers de weg omhoog je knieën geven ruimte dijen prettig stevig je geeft meer ruimte zodat ik meer zie mijn vingers in jouw lies voelen warmte geen vorm nog aarzelend met een vinger beweeg ik heen en weer in kleine kringetjes zoekt mijn vinger zich een weg je lijf helpt mee vinden kronkelt biedt aan mijn hoofd dichterbij nu voelt warmte mijn adem jouw warmte geuren versmelten je lijf opent mijn vingers kennen de weg maar kunnen zich niet richten waar zoveel is dat aandacht vraagt lippen helpen tong klein langs de randen vingers langs onderkant achterkant binnenkant tong voelt bovenkant mijn oren horen je stem diep van binnen