Staal. Eindelijk sterk en stoer, met woeste kameraden, Samen bouwen, beuken, lossen, laden Ver boven de straat, onbereikbaar voor vaders en hun trutten. Die alsmaar zeuren dat je je talenten moet benutten. In mijn wereld geen muffe boeken, schoolse praat en veel gebaal Mijn wereld is de wind, mijn makkers en het staal van pijpen, planken, balancerend in de lucht Nee vader, jouw gezeur, niet minder dan een klucht van oude mannen slappe spieren, betweterig gezwets, Wat weet jij van de echte wereld, ver boven je ouderlijk geklets.