wekelijkse schrijfopdrach t#198: Vluchten Kaas is aanbieding volgende week. En cola, kennelijk. De derde poster zie ik niet. Ik snuit mijn neus terwijl ik oversteek, de Varkenssteeg in, waar roestige fietsen aan de regenpijpen geklonken staan. Aan één pijp staat enkel een kromgebogen wiel. Ik sla linksaf de gracht op. Achter sommige ramen brandt licht, achter enkele klinkt geluid, flitst de weerkaatsing van een televisieprogramma. Rechts, rechts en een laatste links. Een stukje van niks. De deur staat open. Jan zet een glas voor me neer, dat ik kort ophef zonder hem aan te kijken voordat ik mijn eerste slok neem. Vroeger of later komt er altijd wel iemand. Dat is het voordeel van korte rokjes. Hij heeft me vast zijn naam ook verteld, bedenk ik, terwijl ik me verbaas over de veerkracht van zijn krullen. Nogmaals trek ik er een helemaal glad naar beneden en laat hem opspringen. Glimlach. Hij hoeft me nog maar een paar drankjes te geven voordat ik echt niet meer weet waarom ik hier ben.