“Meen je dat Maarten?” “Het is niet mijn bedoeling om je te beledigen Paul, maar dat is wat ik geloof. God is er alleen voor de christenen.” Paul ging wat rechter zitten. “Ik kan niet geloven dat je dit zegt. Je weet dat ik geen christen ben. Wat betekent dit dan voor onze vriendschap?” Maarten keek voor zich uit. “Dit heeft niets met onze vriendschap te maken. In het geloof heb je te maken met een wankel evenwicht waarbij je keuzes moet maken. Ik vind het vervelend om te moeten zeggen, maar jij hebt een verkeerde keuze gemaakt. Je hebt gekozen voor een valse profeet.” Beide mannen waren even stil. “Het staat iedereen vrij om te geloven wat hij wil. Ik ben ervan overtuigd dat God er voor alle mensen is. Dat heeft niets te maken met een wankel evenwicht en keuzes maken, maar gewoon met gezond verstand.” “Rustig maar Paul. Ik bedoel er verder niets mee. Als vriend vind ik het gewoon belangrijk dat je mijn mening kent en respecteert.” De pastoor liep op de twee mannen af. “Heren, kan het wat zachter? U mag hier uw geloof belijden, maar als u wilt soebatten dan doet u dat maar in één van de cafés hier op de markt.” Na deze reprimande ging de pastoor weer verder. De twee vrienden liepen zwijgend naar buiten.