Zondag De lakens zijn nat van het zweet en als ze zich omdraait, draait het laken met haar mee. De zon schijnt fel op het schuine dak en er komt geen zuchtje wind door het open dakraam naar binnen. Ze slaat de lakens van zich af maar dat brengt niet de verkoeling waar ze op hoopte. Haar mobiel geeft aan dat het vijf over zeven is, vroeg nog, zeker voor een zondagochtend maar van slapen zou niet veel meer komen. Toch lukt het haar om weg te doezelen. Als ze weer ontwaakt hangt er een grijs licht in de slaapkamer en tikt de regen op het raam. De lakens zijn minder klef en er gaat een rilling door haar heen. Ze schuift een stukje van het dekbed om haar heen. Het is nu tien uur, een betere tijd voor een zondag. In de verte klinken kerkklokken. Een tijdje blijft ze met gesloten ogen naar het gezang van de vogels tussen het tikken van de regendruppels luisteren. Ze klappertandt van de kou als ze de badkamer ingaat. De warme douche geeft haar een welddadige warmte en ze laat de stralen diep tot haar doordingen. Haar huid is vuurrood als ze achter het douchegordijn vandaan komt. Met een handdoek om haar heen loopt ze terug naar de slaapkamer. Ze hijst zichzelf in een aangenaam joggingpak en loopt naar de keuken. In de waterkoker giet ze water en ze zet de tuindeur open. Een verkoelend windje vult de kamer. Dan gaat de telefoon. Ze krijgt het warm en koud, warm en koud…….