Met enige aarzeling bel ik aan op het nummer waar de vlag uithangt. Na luttele seconden wordt er opengedaan. Ik toon de verbaasde man het briefje dat hij met trillende hand leest. Hij zegt: “Vaders briefje aan zijn liefje. Hij is niet met haar getrouwd, mijn moeder was zijn tweede keus; dat heeft achteraf ons allen berouwd. Die meid was een moffenhoer, Vals licht bescheen haar kale hoofd. Liefde was nadien op haar retour. Ons gezin werd met de nek aangekeken; ook ik vond nooit het ware geluk. Wel wordt de vlag trouw elk jaar gestreken.”