,,Hou me goed vast!" ,,Ik doe me best maar je glijdt steeds verder uit mijn handen, Kev, ik wil je niet los laten! Ik laat je niet los, hou mij ook goed vast Kev, alsjeblieft! Ik voel Kev zijn handen steeds verder weg glijden, ik wil hem zo graag vast blijven houden anders loopt dit goed fout af, waren we maar nooit afgeweken van de groep. ,,Kijk schat, ze hebben vanmiddag een jungle tour, zullen we daar ook aan mee doen?" ,,Ja lijkt me leuk Kev, nu we op vakantie zijn moeten we niet alleen op het strand liggen bakken, we kunnen ook wel wat actiefs doen." Zo gezegd zo gedaan dus smiddags om 15.00 stonden we aangesloten bij de groep aan het begin van het bos, klaar om de jungle in te gaan. Ik vind het best wel spannend maar dat laat ik niet merken, ik wil Kev wel even mijn stoere kant laten zien in plaats van het truttige stads meisje. ,,Ben je er klaar voor Mary? Je lijkt wat klamme handjes te hebben, laat eens voelen?" zei Kev met een grijns op zijn gezicht, hij wil mijn hand pakken maar gelukkig trek ik 'm net op tijd weg en begint de gids te praten. ,,Goedemiddag dames en heren, allereerst welkom en wat leuk dat jullie allemaal mee gaan de jungle in. Er zijn een aantal regels waar iedereen zich aan moet houden want ookal lijkt het niet zo, de jungle is gevaarlijk, als je verdwaalt vind je de weg niet zo snel meer terug, en geloof mij, hier wil je de nacht niet doorbrengen. Goed we gaan nu allemaal een flesje water uit de tassen pakken en dan kunnen we beginnen." We zien krokodillen, slangen, moerrassen en dan komen we op een open grasveld. ,,Goed mensen, hier gaan we even een broodje eten, uitrusten en eventueel bij het derde boompje links naar de wc." ,,He schatje, zullen wij samen even naar 't derde boompje links, ik heb zo'n zin in jou gekregen nu je zo'n stoere vrouw bent." Ik bloos en lach naar Kev, wat een grapjas. ,,Even serieus, we kunnen echt niet weg, je hebt hem toch gehoord als we verdwalen hebben we echt een probleem!" Kev wil het echt heel erg graag, ik twijfel een beetje ik wil echt niet de groep verlaten en ik voel angst. ,,Bangerik, bangerik, je durft niet he, bang dat we betrapt worden?'' ,,Oke zeurpiet, we gaan al." Nou en daar gaan we naar 't derde boompje links, Kev heeft een enorme grijns op zijn gezicht en begint me gelijk als we linksaf slaan overal te zoenen. Hoe de rest verliep kan je zelf natuurlijk wel invullen. Ik denk dat we in totaal maar vijf minuten weg zijn geweest maar toen we terug liepen zagen we de groep niet meer. Hebben we wel de goede afslag genomen? De paniek kwam langszaam me lichaam in en ik begon sneller te ademen. ,,Ik zei het toch Kev, we moesten niet weggaan, nu zijn we de lul!" ,,Ach Mary kom op we hebben ze zo gevonden, geen stress, jij bent altijd gelijk zo paniekerig." De sfeer is om te snijden en het wordt er ook absoluut niet beter op, we zoekeb onderhand al een uur naar de groep en je kan rustig vaststellen dat we verdwaald zijn, zelfs het open grasveld kunnen we niet meer vinden. Ik voel de onmacht omslaan in woede. ,,Paniekerig, paniekerig ja was jij maar eens wat paniekeriger, jij moet altijd stoer doen en moet je kijken in wat voor situatie dit ons gebracht heeft en ik zou je nog eens wat vertellen, volgens mij lopen we niet eens de goede kant op dus je bekijkt het maar meneertje ik ga mooi mijn eigen weg!" Kev kijkt me onbegrijpend aan maar het intresseerd me niet, ik draai me om en loop weg. Langzaam worden me ogen vochtig en ik merk dat ik overstuur raak, steeds sneller gaan mijn benen sneller, hij mag mij niet zien huilen, rennen, ik moet rennen. ,,Mary! Stop nou! Het spijt je, je hebt gelijk! Mary! Toe nou! Ga nou niet alleen weg!" Shit Kev rent achter me aan, hij heeft spijt, ik moet stoppen, ik stop. Kev rent op me af, hij glijdt uit en hij glijdt recht op de afgrond af. ,,Kev, kijk uit!" ik ren op hem af en kan net op tijd zijn hand nog pakken, daar hangt hij dan. ,,Hou me goed vast!" ,,Ik doe me best maar je glijd steeds verder uit mijn handen, Kev, ik wil je niet los laten! Ik laat je niet los, hou mij ook goed vast Kev, alsjeblieft! Ik voel Kev zijn handen steeds verder weg glijden, ik wil hem zo graag vast blijven houden anders loopt dit goed fout af, waren we maar nooit afgeweken van de groep. ,,He, daar zijn ze" hoor ik ineens achter me. ,,Help me, Kev is uitgegeleden." De rest van de groep komt snel naar me toe en helpt mij Kev weer terug te trekken. Ik sla mijn armen om hem heen, o wat ben ik blij dat dit goed is afgelopen. ,,Je had gelijk schatje, we hadden nooit bij de groep weg moeten gaan, het spijt me."