Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#190 She Wolf

20 april 2018 - 14:12
Ik draaide me om en bleef ijzig kalm. Dat was een façade want mijn hoofd sloeg werkelijk tilt. Mijn hart brak in duizend stukken. Tranen klaar om over mijn wangen te rollen, maar dat gunde ik haar niet. Die wolvin waarschuwde me dat ze achter hem aan zou gaan, alleen had ik nooit verwacht dat het zou lukken. Wat een vergissing... Ik hoorde mijn naam maar liep door. Hij maakte me belachelijk in het bijzijn van mijn soldaten en ik voelde me stom. Al die moeite om hem te bevrijden. Steeds weer die angst dat ik hem nooit meer zou terug zien. En wat tref ik aan? Mijn geliefde, innig, met haar benen rond zijn middel. Zijn gezicht genesteld in haar boezem. Beheerst, maar zo snel mogelijk, liep ik de deur naar buiten en sloot hem achter mij. De frisse bries op mijn gezicht wakkerde iets aan en de tranen gingen de vrije loop. Mijn adem stokte en ik kreeg geen lucht. Ook mijn knieën begaven het en ik viel neer op de zanderige grond. Waarom deed hij dit? Hield hij niet meer van mij? Wat had ik fout gedaan? Zoveel vragen zonder antwoord en het deed pijn. In zowel mijn hoofd als mijn hart. Ik deed geen moeite om mijn tranen te bedwingen. Het aanzicht van mijn geliefde samen met haar was immens. Maar ik besefte dat ik hier niet eeuwig kon zitten huilen. De grootste schokgolf was voorbij. Trillend stond ik weer op. Met mijn mouw veegde ik mijn natte wangen en neus terwijl ik mezelf tot rust probeerde te brengen. Met gesloten ogen vond ik mijn adem weer en besloot haar niet de voldoening te geven dat ze mij had geraakt. Integendeel. De leeuwin in mij was ontwaakt. Hij zal smeken, en zij zal kruipen voor mij.

Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 april 2018 - 14:50
Lucinda: prachtig te volgen proces van verslagen worden en jezelf herpakken in: dat gunde ik haar niet, toon je je kracht dat herhalen kan kritiek opleveren, maar voor mij ben je consistent in je onverzettelijkheid de wolvin en de leeuwin mooi gekozen karakters paar kleine puntjes waar ik over struikelde, hopelijk heb je er wat aan: in het aanzien van - beetje vreemd gezegd, tegenover mijn soldaten, of voor mijn soldaten En wat tref ik AAN liep ik DOOR de deur naar buiten en DE/MIJN tranen Mijn adem stokte en ik kreeg geen lucht. overbodig tweede deel; 'en' werkt vertragend, houd het op Mijn adem stokte, mijn advies Zelfs mijn knieën - Zelfs kan weg Waarom? kan weg Het aanzicht van - het zien van Ik deed geen moeite MEER - omdat de tranen eerst werden bedwongen kon BLIJVEN zitten huilen Trillend stond ik op van de grond. van de grond kan weg Met mijn mouw veegde ik OVER mijn natte wangen en neus- alternatief: droogde ik mijn wangen en neus af vond ik mijn adem weer TERUG of vond ik mijn adem terug De leeuwin in mij ontwaakt. plotseling tt, kan, maar 'is ontwaakt' sluit beter aan op in tegendeel Hij zal smeken, en zij zal kruipen voor mij. - Hij zal mij smeken, en zij zal voor mij kruipen. Ik ben benieuwd hoe de leeuwin de wolvin gaat verslaan!

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
20 april 2018 - 15:10
De aanvulling van woorden begrijp ik volledig. Ik zat vooral met het doel van de 300 woorden dus ontnam ik de woorden die in dit geval wel konden om het verhaal toch nog duidelijk te laten overkomen. Meeste woorden die je aanhaalt stonden er origineel wel :D haha En in het aanzien van mijn soldaten... misschien dan: Hij maakte me belachelijk in het bijzijn van mijn soldaten. Bedankt voor je reactie :D

Lid sinds

6 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 april 2018 - 17:36
Veel is al gezegd. Mooi verhaal met een begin, midden en eind. De tranen die eerst niet en later wel komen. Het zien van mijn geliefde, samen met haar was immens. Wat is in dit geval immens? Natuurlijk is het immens, maar wat deed dat met je? Verder nog even goed kijken naar het gebruik van het woordje "en". ... en bleef ijzig kalm ... en ik voelde me stom ... en de tranen gingen ... en ik kreeg geen lucht ... en ik viel neer ... en het deed pijn etc. Is niet overal nodig.

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
23 april 2018 - 21:27
Veel is al gezegd. Mooi verhaal met een begin, midden en eind. De tranen die eerst niet en later wel komen. Het zien van mijn geliefde, samen met haar was immens. Wat is in dit geval immens? Natuurlijk is het immens, maar wat deed dat met je?
Inderdaad, iets om over na te denken... :)
Verder nog even goed kijken naar het gebruik van het woordje "en". ... en bleef ijzig kalm ... en ik voelde me stom ... en de tranen gingen ... en ik kreeg geen lucht ... en ik viel neer ... en het deed pijn etc. Is niet overal nodig.
Ik had niet eens door dat ik dat deed maar ik zie het nu :D Dank je voor je reactie!