Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#186 - Zeerijm

27 maart 2018 - 16:35
Ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst een DVD gehuurd had. Mijn pasje was dan ook al jaren verlopen. De videotheek heette nog wel steeds Videoland, wat eigenlijk gek is als je erover nadenkt. Enfin, Fay (met wie ik dus datete) was helemaal into die musical-shit en ik vond haar leuk, dus keek wel mee naar haar dingen. Grey’s Anatomy, ook zoiets, maar dat terzijde. Deze film moest ik per se zien. Ik vond het geen tof idee, maar goed; kibbelen over de filmkeuze is ook zo cliché. Twee van mijn vrienden keken indertijd veel naar Glee, maar die zijn gay en dan is dat zo’n beetje verplichte kost. De film die we dus gekeken hebben is Cabaret. Sorry to say, maar echt vre-se-lijk goed. De vader van Jennifer Grey speelt erin. Hij heeft er een Oscar voor gewonnen. Alles aan die film heeft geloof ik een Oscar gewonnen. Jennifer Grey speelde Baby in Dirty Dancing. Met Patrick Swayze, die film. Ik weet het ook alleen maar omdat zij het me verteld heeft. Maar Cabaret man; fenomenaal. Echt een trip. Ik vergeet wel eens hoe goed films uit de jaren zeventig zijn. The Godfather, The Godfather II, The Getaway. En Liza Minelli’s decolleté pik je dan ook nog even mee.

Lid sinds

18 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 maart 2018 - 11:43
Het is meer een kabbelende column die niet naar een conclusie of inzicht gaat, deze tekst. De ee's vallen nog net te veel op, omdat je er heel veel in verwerkt hebt, zonder dat het een ritme geeft of een functionele eindeloosheid verbeeldt. Daarvoor zijn de ee's op een te grillige manier verwerkt. Zou je het een erg saaie opsomming maken, dan wordt het grappig.

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
29 maart 2018 - 16:55
Het is meer een kabbelende column
Meer dan wat? Is een kabbelende column geen goede invulling van de opdracht? Waarom een "functionele eindeloosheid"? Wat betekent dat eigenlijk? De conclusie of het inzicht leek me juist duidelijk: niet afkammen wat je niet kent. Voor een heterosexuele jongen is het vreemd om musical-dingen leuk te vinden; dat is meer iets voor homo's. De film Cabaret is dus een mooi symbool in de tekst omdat deze gaat over de scheidslijn tussen homo- en heterosexualiteit en de moeilijkheden om 'jezelf te zijn' als je niet goed weet wie of wat dat eigenlijk is. En dat tegen de achtergrond van een maatschappij gebouwd op onverdraagzaamheid en vervolging van iedereen die niet aan de middelmaat voldoet. In mijn tekst laat de verteller voorzichtig iets van zichzelf zien (namelijk begrip en waardering voor de Ander), maar dekt hij zich aan begin én eind voor de zekerheid toch maar in met wat macho-opmerkingen. Maar dat was dus niet goed genoeg voor deze opdracht.

Lid sinds

18 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 maart 2018 - 8:28
Het is wel goed genoeg, Tilma. Dat het meer is zoals een column komt vanwege de vorm waarin je het giet. Je gaat uitgebreid vertellen welke films de ik-persoon bekijkt, wat dat effect geeft. Waarom niet meer handelend? Ik herken dit best wel, want ik kan er zelf een handje van hebben om heel beschouwelijke of situationele stukken te schrijven waarin de plot mager is. Via films iemand typeren is riskant, want niet iedereen heeft daar dezelfde associaties bij. Ik denk bijvoorbeeld helemaal niet aan homoseksualiteit bij een man die naar Cabaret kijkt. Helemaal niet. Dus dat symbool werkt alleen voor een bepaald lezerspubliek, dat wel mensen naar aanleiding van films in typen indeelt. Het gebruik van symbolen is prima, maar je blijft houden dat voor de een iets een andere betekenis heeft dan voor een ander. Je hoeft je daar niets van aan te trekken, want na je uitleg begrijp ik wat je bedoelt en nu snap ik het.

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
29 maart 2018 - 16:57
Dank. Ik ga toch nog even door met mensen typeren aan de hand van de films die ze kijken. Het is mijn gimmick van de week.