Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#186 Zeerijm

24 maart 2018 - 12:45
‘Nee, moeder, ik wil niet mee naar Zell am See! Als een stuk vee achterin de auto mee.’ Ik weet het alweer. Die eerste keer.. Ik strak in het leer, maar toch zo teer als een veer. Aan het meer kwam daar Peer en ging mijn eer. Gedwee ging ik eerder met hem mee. Gelukzalig als een fee. Ik dacht: hee, dit is Hèm, JEEJ! Nu ween ik nog om mijn Deen. De eerste indruk scheen… Nu klaag ik steen en been, want hij was gemeen. Na die eerste keer kwam als eerste woord een sneer. Peer was geen heer! ‘My dear, have no fear’, zei ik keer op keer. Het maakte me hees. Naïef als een wees, nee, als Mees Kees, had ik nog geen vrees. Maar hij ging en rees. Ineens alleen aan de rand van die See.. Harde les: hoeplakee, weg naïviteit en mijn maagdelijkheid ermee. Geen Peer, geen zeer. Maar keer op keer is hij daar weer.. Wanneer ik het leer? Loslaten wat er gebeurde aan dat meer? ‘Mama kunnen we niet naar zee? Gewoon de echte, ga je mee?! Ik volg je dan gedwee. En zeg geen nee! Maar oh wee als Peer daar is, dat stuk vee! Dan verzuip ik hem in Hel aan Zee!’

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 maart 2018 - 18:13
Mascha Alberts, ... en de zeeziekte werd heviger. Je hebt het wel als deinende golven geschreven, maar ik snap het verhaal niet helemaal. Peer en Deen snap ik, maar hoe zit het met Mees Kees. Is Mees Kees misschien een uitdrukking.

Lid sinds

18 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 maart 2018 - 8:24
Een overdaad aan ee's die kort op elkaar staan, waardoor je meer in een meer bent dan in een zee en een ritme dat ook zegt dat het allemaal te veel is: de ene ee is nog niet weg of de ander is er alweer. Ik kan heel moeilijk de namen uit elkaar houden in dit verhaal. Dit komt denk ik door de overdaad aan ee's. Daardoor zou juist een naam zonder ee's opvallen. Dat zou je bij een herschrijf kunnen gebruiken. Overdaad schaadt lijkt wel het thema van het verhaal. :)

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
27 maart 2018 - 12:19
Mascha ik kan het wonderwel volgen en vind het leuk gevonden ondanks dat het inderdaad een tsunami aan e’s is. Minder zal je verhaal goed doen maar heb het desondanks met plezier gelezen.

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 maart 2018 - 14:11
‘Na die eerste keer kwam als eerste woord een sneer. Peer was geen heer! ‘My dear, have no fear’, zei ik keer op keer. Het maakte me hees. Naïef als een wees, nee, als Mees Kees, had ik nog geen vrees. Maar hij ging en rees.
Hoi Mascha, Persoonlijk zou ik overwegen bovenstaande zinnen er uit te halen. De context van je verhaal is evengoed wel duidelijk en je tackelt tevens de overdaad aan ee's een beetje, wat de leesbaarheid ten goede komt. Ik kan het verder goed volgen, hoor. Leuk en origineel vind ik je woordspeling naar Zell am See aan het einde. Dat maakt het cirkeltje van het verhaal weer rond. Graag gelezen :-)

Tja

Lid sinds

15 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
28 maart 2018 - 17:04
Ik moest erom lachen. Veel ee's of niet, maakt mij niet uit. Ook ik deed ook mee aan die ee's.

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
31 maart 2018 - 20:46
Hartelijk dank voor alle reactie's! Het was eigenlijk geschreven uit een lollige bui, waardoor de ee's maar bleven komen! Graag wilde ik de reacties op zoiets weten en zie hier! ;) @Riny: Mees Kees is een kinderverhaal/film en gaat over een naïeve meester die geen vrees kent voor gek te staan. Vandaar de moderne toespeling.