#186 De Maassluise koster Suijckerbuijck uit zijn frustratie

Uiteraard staan de luiste stuurlui aan wal! Gewoon stuitend hoe weinig zuinig zij commentaar geven als ik me duidelijk uitsloof om iedereen op te roepen naar het Heilige Kruisgebouw te komen. Dat vind ik toch zo ontzettend uien, daar krijg ik gewoon een huilbui van! Want ik doe altijd fluitend mijn uiterste best om nog wat te maken van het luide gelui, zodat zowel de jongelui als de ouwelui de oecumenische godsdienstviering op tijd kunnen bijwonen, inclusief de bewoners van de buitenwijken. Juist de gelovigen in de afgelegen Kruidenwijk en de tuinders, zuivel- en fruitboeren uit het buitengebied wil ik niet uitsluiten bij het ter kerke uitnodigen. Zelf blijven die uitvreters luieren in hun nest om van daar uit – heel lui – per app hun zuiver kwetsende opmerkingen te spuien. Een enkele keer zelfs vuiligheid uitkramend over een aan hun kruis gekluisterde puisterige vuist. Het loopt toch echt de spuigaten uit met zulke uitzonderlijke vuilspuiterij! Die luiaards met hun bierbuiken mogen ze wat mij betreft aan het kruis nagelen. Of beter nog; met kruiskopschroeven bevestigen, ik heb namelijk uitgepluisd dat dat beter houdt. Dan is het snel uit met dat gespuis! En wat zal ik ze dan euforisch uitlachen! Na deze uitvoerige klaagzang zal het u duidelijk zijn dat ik niet sta te juichen mijn beroep, tevens mijn roeping, nog langer uit te oefenen. Vandaar mijn besluit om uit de kerk te treden. Voor mij is het voortaan uit met dat gelui, ik geef er de brui aan! Voorlopig ga ik even flierefluiten in het buitenhuisje in Juinen dat mijn vriend Huib van der Sluis aan mij uitleent. Buitengewoon rustgevend, juist als je er eens uit wilt om uit te blazen! Ik sluit niet uit dat ik daarna mijn uiterste geluk zoek in Muiden, of liever nog; in het zuiden.