#186 Negen meerminnen
Ik weet het zeker
ja, telde ze mee
terwijl één voor één
(het was nacht; een uur of twee)
18 slanke, weke voeten
verschenen
vanuit zee
De maan, hoogzwanger en heel
baarde ontelbare sterren
en samen met mij
keken ook zij,
bevreemd en verwonderd mee
naar dit mooie
mysterie aan zee
Deze nacht
(het was een uur of twee)
geloofde ik in sprookjes,
de werkelijkheid een vreemd idee
want negen meerminnen
nam ze voor me mee:
de gulle, stille, donkere zee
En oh de magie
toen lelieblanke ledematen
van gebeeldhouwd camee
als eb en vloed
dansten
op het hypnotiserend
geruis van de zee
Maar plots week het helmgras,
was mijn schuilplaats ontleed
en zeer gealarmeerd (ik wist het meteen; het zat verkeerd)
verdwenen ze
één voor één
in de schuimende branding
van de zee
Negen meerminnen
misschien zie ik ze weer
en vertel ik ze,
als het lukt,
een volgende keer
Dat er niets te vrezen valt
van een kleine, ranke ree
die gelooft in sprookjes
en ’s nachts graag graast
in het helmgras aan zee
Hier versterkt de
Lid sinds
18 jaar 2 maandenRol
In één woord: prachtig! In
Lid sinds
7 jaar 7 maandenRol
Dankjewel Odile voor je
Lid sinds
13 jaar 8 maandenRol
Nel bedankt voor je mooie
Lid sinds
13 jaar 8 maandenRol
Feeëriek. Met groot plezier
Lid sinds
10 jaar 3 maandenRol
De sfeer omhuld in mysterie,
Lid sinds
9 jaarRol
Dank Levina en Marlie voor
Lid sinds
13 jaar 8 maandenRol
Edwin, ... wat een verrassing
Lid sinds
11 jaar 6 maandenRol
Edwinchantalenquinten -wie
Lid sinds
6 jaar 9 maandenRol
Dank Riny voor je commentaar!
Lid sinds
13 jaar 8 maandenRol
Een mooi lief gedicht
Lid sinds
11 jaar 3 maandenRol
Dankjewel Karamel!
Lid sinds
13 jaar 8 maandenRol
Hoi Chantal, prachtig! De
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
Aha het mysterie onthult,
Lid sinds
7 jaar 7 maandenRol
De tweede strofe is inderdaad
Lid sinds
6 jaar 10 maandenRol
Ton en Nancy dank voor jullie
Lid sinds
13 jaar 8 maandenRol