Lid sinds

13 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#186 Negen meerminnen

23 maart 2018 - 10:26
Ik weet het zeker ja, telde ze mee terwijl één voor één (het was nacht; een uur of twee) 18 slanke, weke voeten verschenen vanuit zee De maan, hoogzwanger en heel baarde ontelbare sterren en samen met mij keken ook zij, bevreemd en verwonderd mee naar dit mooie mysterie aan zee Deze nacht (het was een uur of twee) geloofde ik in sprookjes, de werkelijkheid een vreemd idee want negen meerminnen nam ze voor me mee: de gulle, stille, donkere zee En oh de magie toen lelieblanke ledematen van gebeeldhouwd camee als eb en vloed dansten op het hypnotiserend geruis van de zee Maar plots week het helmgras, was mijn schuilplaats ontleed en zeer gealarmeerd (ik wist het meteen; het zat verkeerd) verdwenen ze één voor één in de schuimende branding van de zee Negen meerminnen misschien zie ik ze weer en vertel ik ze, als het lukt, een volgende keer Dat er niets te vrezen valt van een kleine, ranke ree die gelooft in sprookjes en ’s nachts graag graast in het helmgras aan zee

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 maart 2018 - 11:23
Hier versterkt de terugkerende ee het sprookjesachtige van het verhaal. Het geeft het verhaal een klank uit vroeger tijden en een harmonieus ritme.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 maart 2018 - 16:00
Edwin, ... wat een verrassing is dit gedicht. Vooral wanneer het hert zich voorstelt; dat heeft iets vertederends. Met plezier gelezen en herlezen.

Lid sinds

6 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 maart 2018 - 23:10
Edwinchantalenquinten -wie van jullie drie schrijft er eigenlijk? - prachtig verhaal! Ook erg mooi vorm gegeven, op deze manier. De zinnen soms afgebroken maar juist toch als lopend geheel, super! Ik kan zien dat je daar echt over hebt nagedacht, mooi. Dat het hert pas op het eind komt is ook mooi gedaan. Met veel plezier gelezen :)

Lid sinds

13 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 maart 2018 - 8:56
Dank Riny voor je commentaar! Zeemeerminnen heb ik zelf nog nooit gezien ;) maar een ree of een hert spotten in het wild, voelt voor mij vaak net als een sprookje. Daarom moest hij mee in dit verhaal! Erik-Jan, jij ook bedankt voor je uitgebreide reactie. Erg blij mee! En ik ben de middelste van de drie :)

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 maart 2018 - 21:55
Hoi Chantal, prachtig! De tweede strofe vond ik de mooiste, maar met neuslengte hoor; de rest vond ik ook bijzonder mooi! Nagenietend nog een keer gelezen!

Lid sinds

6 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 maart 2018 - 17:59
De tweede strofe is inderdaad de mooiste. 'Weke voeten' verdienen een betere strofe om zich heen. 'Negen meerminnen/ misschien zie ik ze weer' is ook mooi. 'Lelieblanke' past niet, evenals -sorry- die ree. Het gedicht is een ruwe diamant die nog wat polijstwerk verdient.

Lid sinds

13 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 maart 2018 - 20:31
Ton en Nancy dank voor jullie mooie commentaar! Bloos er van! Tilma ook bedankt voor jouw commentaar en kritische opmerkingen! Ik zal het gedicht zeker nog eens oppakken en het met een frisse blik bekijken.