“Waarom ga je niet meer mee naar ons huisje aan zee?” Eindelijk stelt ze de vraag aan haar stiefzoon. Misschien wel omdat ik bij haar ben. Vorige zomer is Peter niet één keertje geweest. Andere zomers kon je hem een stamgast noemen. Vaak met een logé, een vriend of vriendinnetje. Ook in de winter vond hij het daar een welkom toevluchtsoord, vaak met vrienden. Dan maakten ze keet en troep, maar ook alles schoon bij het weggaan. “O wee, ik zit wat in de puree, mamke.” Zo spreekt Peter mijn vriendin altijd aan en als ze het oneens zijn, noemt hij haar madammeke. Hij kan zijn Belgische afkomst niet helemaal verloochenen. “Wil je erover praten? Misschien is je hart luchten wel een idee.” Ik geef aan, dat ik wel wil weggaan als hij dat gemakkelijker vindt. “Nee” zegt hij kort en krachtig. Hij vult aan dat ik niet alleen de buurvrouw ben, maar ook zijn vertrouwenspersoon. Vanaf kindsbeen af. “Weet je nog, die Bob waarmee ik heb samengewerkt in de super? Hij kreeg ineens zijn congé. Waarom, geen idee! Toen zijn we samen naar het strandhuis gegaan. We hebben veel gepraat en naar muziek geluisterd. Hij speelt gitaar en dat was romantisch. We zaten bij het haardvuur en ineens kwam hij naar me toe en zei: “Weet dat ik nog nooit met een man vree, maar met jou lijkt me dat een heerlijk idee.” Even valt er een stilte en dan vervolgt hij. “Het was ook zalig en nee, we gingen niet all the way. We hebben ook samen in bed geslapen en toen ik wakker werd, was hij aangekleed en het enige wat hij zei was tabee.” Ik kon niet nalaten om te vragen of hij hem nog had gezien of gesproken. “Nee, waar hij nu is? Ik heb geen idee. Waarmee ik worstel: Ben ik nu gay?” N.B. Mijn rijmwoorden: zee, vree, nee, gay, idee, o wee, congé, logé, puree, tabee