Ik kijk met je mee naar de border. De laatste zin verwart me wat. Is het een laat verlangen naar lente, wat niet lijkt te kloppen in maart. Of laat de krokus je verlangen naar de lente, in dat geval klopt de zin niet helemaal. Misschien nog even op puzzelen.
Ik kijk met je mee naar de border. De laatste zin verwart me wat. Is het een laat verlangen naar lente, wat niet lijkt te kloppen in maart. Of laat de krokus je verlangen naar de lente, in dat geval klopt de zin niet helemaal. Misschien nog even op puzzelen.
Bedankt voor je reactie, Hadeke. Ik bedoelde het tweede, dus dat de krokus zorgt voor een verlangen naar lente. Ik begrijp je verwarring. Ik zie alleen niet waarom de zin niet helemaal klopt?
Ik ga nog even nadenken hoe ik het kan aanpassen om de verwarring te vermijden.
Het mooie van poëzie is dat zinnen niet hoeven te kloppen, daarmee kun je juist spelen met dubbele betekenissen. Alleen hier is de dubbele betekenis niet bedoeld en naar mijn idee komt dat, omdat 'Laat verlangen naar de lente' niet als gebiedende wijs wordt bedoeld. Daarmee klopt de zin niet, omdat 'me/mij' ontbreekt. Als zin bedoel je meer: Het laat me verlangen naar de lente. Maar dat is weer niet poëtisch en tegen de tanka regels. 'Doet me verlangen naar de lente' is kloppender, maar in mijn ogen weer wat lelijker. Nog ff peinzen dus.
Maar goed: dat bedoelde ik dus met de niet juiste zin.
Hadeke, ik heb het even laten bezinken en ik denk dat ik een goede oplossing heb bedacht:
De border in maart
Verdroogde sprieten vormen
een doods stilleven.
Eenzaam sneeuwklokje laat me
verlangen naar de lente
En het klopt nog steeds, want er staat ook een sneeuwklokje in mijn border. Eerlijk gezegd is die zelfs eenzamer dan de krokus.
Die paarse krokus gaf voor mij wel kleur aan je tanka en kleur aan de lente zelf. De sneeuwklok is 'slechts' een kleurloze voorbode. Je laatste regel in de nieuwe versie vind ik mooi opgelost. Dus wat mij betreft alleen de laatste regel wijzigen.
Maar: net zoveel meningen als lezers; jij bent de baas. :-)
Mijn eerste reactie was er ook één van 'doet verlangen' in plaats van 'laat verlangen.'
Nu met je tweede uitwerking heb je het helemaal mooi. Het doodse in de eerste drie regels, de eenzaamheid die verlangt naar meer leven rondom zich. Ik vind deze echt goed. (ik vond doods eerst overbodig bij stilleven, maar door het leven dat gewenst wordt, krijgt het iets extra's.)
Nerina, welkom hier. Ik was er twee weken niet, mogelijk is mijn welkom laat. Voor mij is dit dus een mooie binnenkomer van jou. De laatste zin lees ik als een (ver)laat verlangen.
Hoi Nerine, mooi! Ik verlang
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
Ik kijk met je mee naar de
Lid sinds
12 jaar 1 maandRol
Dank je, Ton!
Lid sinds
6 jaar 9 maandenRol
Hadeke schreef: Ik kijk met
Lid sinds
6 jaar 9 maandenRol
Het mooie van poëzie is dat
Lid sinds
12 jaar 1 maandRol
Hadeke, ik heb het even laten
Lid sinds
6 jaar 9 maandenRol
Die paarse krokus gaf voor
Lid sinds
12 jaar 1 maandRol
Mijn eerste reactie was er
Lid sinds
9 jaarRol
Nerina, welkom hier. Ik was
Lid sinds
7 jaar 8 maandenRol
Nerine, ... zo'n zin kan je
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol