#183 Conflict

BLOGGEN Gekras van een zwerm kraaien voor het raam haalt haar uit overpeinzingen die haar al zo lang plagen. Voor haar ligt een brief van de deurwaarder. Er moeten nu echt betalingsregelingen afgesproken worden. Ze zucht diep en staart naar het computerscherm. Het blijft een gevecht waar ze niet uitkomt. De keuze is óf haar hart volgen en schrijven, een eigen blog beginnen en léven, óf gaan voor rust op financieel gebied en toch ergens in loondienst, maar iedere dag met een verstikt gevoel opstaan en zich de dag doorworstelen. “Is dat echt een keuze?” vraagt ze zich hardop af. De alleenstaande moeder kijkt naar de brief. De rode hoofdletters komen monsterlijk op haar af. Dreigend roepen ze alle angsten wakker waar ieder mens mee te maken krijgt: de vrees voor het onbekende. De angst die je ervan weerhoudt een risico te nemen en blind van een klif het diepe in te springen, hopend dat je in de val je vleugels weet uit te slaan en dat ze sterk genoeg zullen blijken je te behoeden voor een ruwe landing. De angst die de weg naar een nieuwe bestemming blokkeert, waar je zult kunnen stralen, de vervulling vinden waar je zo hard naar op zoek bent. En ook de angst tekort te komen, om huis en haard te verliezen en in de goot te belanden als er niet snel een beslissing genomen wordt. En laat onder druk beslissingen nemen met zulke knopen in de maag nou niet haar sterkste kant zijn.. Ze zucht diep en weet dat ze verantwoordelijk moet zijn. Ze is niet meer alleen, maar heeft twee zieltjes onder haar moedervleugels die haar verantwoordelijkheid zijn. Ze kan zich niet meer permitteren zich als zorgeloze twintiger zonder kinderen te gedragen. En toch knaagt daar dat onderbuikgevoel: wat nou, als…