#182 Rapgedicht
Want met Valentijn,
voel ik minder pijn.
Het is zo fijn,
om dan bij jou te zijn.
Verslaafd aan vele dingen,
waar ik niet om zat te springen.
Ik leefde in de put,
Het leven had weinig nut.
Gefeest als een beest,
nu is het wel genoeg geweest.
Ik begin met goede moed,
al snel voel ik me niet goed.
Dan moet ik weer afhaken,
en kan helaas niets afmaken.
Stemmen in mijn hoofd,
ik voel me helemaal verdoofd.
Zijn ze eenmaal stil,
dan weet ik wat ik wil.
Want met Valentijn,
voel ik minder pijn.
Het is zo fijn,
om dan bij jou te zijn.
