#181 Valentijn
De rozen zijn voor haar, ze weet het zeker. Onder de halfvolle frietzak liggen ze.
Ze vist de bos uit de prullenbak. De gekneusde bloemblaadjes storen haar niet.
De geknakte stelen breekt ze af, de doornen deren haar eeltige handen niet. Haar gegroefde gezicht straalt als ze het kaartje leest: ‘Je mooie mont, je gijle kont, ik ben blij dat ik je vont. Je Valentijn.’
Ze kijkt om zich heen. Snel verbergt ze een wrat met een vettige streng haar en veegt even over de vlekken op haar jas.
Deze nacht is het minder koud onder de brug.
Oh ... In weinig woorden zo
Lid sinds
13 jaar 2 maandenRol
Stella: ze zeggen dat een
Lid sinds
10 jaar 6 maandenRol
@ elysevdr: Ik word ook een
Lid sinds
7 jaar 5 maandenRol
Hoi Stella, overweldigend
Lid sinds
7 jaar 10 maandenRol
Romantiek zit overal, ook op
Lid sinds
7 jaar 2 maandenRol
ach, wat heerlijk
Lid sinds
10 jaar 8 maandenRol
@ Ton Badhemd: Ik zie je
Lid sinds
7 jaar 5 maandenRol
Haha Stella, als jij belooft
Lid sinds
7 jaar 10 maandenRol
Je hebt het zodanig
Lid sinds
10 jaar 5 maandenRol
Prachtig hoe je in zo weinig
Lid sinds
6 jaar 10 maandenRol
@ Levina Levja: Dank je wel
Lid sinds
7 jaar 5 maandenRol