Wekelijkse schrijfopdracht #178
Slaven Vanuit het leven ben ik ontwaakt, want ik werd gedrogeerd in mijn slaap Ik volg mijn gevoel en instinct, dus niet wat de media mij afdwingt De wetenschap is doortrapt en hijst de vlag op het economisch fregat We draaien om een spil, tegen ons beste weten in Als slaven van een blinkend metaal, spreken we dezelfde taal Iedereen ziet dat het niet waar is, maar niemand zegt er wat van.

Geen afbeelding

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Alfa1969 goed hoor :thumbsup: hoewel ik de eerste zin niet pak in relatie tot de rest van het maatschappelijk betoog. Dat maakt niet uit, het is jouw gedicht. Graag gelezen.
25 januari 2018 - 15:22

Geen afbeelding

Lid sinds

6 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Beste Alfa1969, Je hebt een maatschappij-kritisch gedicht geschreven, dank je wel daarvoor. Door het rijm (twee keer in een regel meestal) loopt het goed en ik hoor ook een ritme in de zinnen. Mocht je nog willen schaven: ook ik begrijp de eerste regel niet zo goed. Dat hoeft helemaal niet erg te zijn, maar het is wel iets om over na te denken: wat wil je met die regel zeggen? Kan dat ook anders, zodat de lezer een houvast heeft om het te begrijpen? Wellicht kun je hier wat mee. Schrijf ze, Greetje Kruidhof
25 januari 2018 - 15:37