Geen afbeelding
Darkvalley

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#174 verheven vergeving

 28 december 2017 - 23:35
Verheven en bovenmatig kwaadaardige wezens. Of in enkelvoud zoals de helft beweert? Verlosser van het kwaad en alle slechtheid zeggen anderen. Ontelbaar veel doden op jullie geweten al vanaf het prille bestaan. Ik trek mijn eigen conclusie. Alle troep en rotzooi was niet voldoende. Extreem lijden en gekweld worden, elke traan uit je geperst voor vermaak? Niets meer dan toeschouwers, die staan te wijzen aan de zijkant. Altijd stil en toch met veel gejoel en kabaal. Wachten op het zekere einde. Waarom deze arena, wat is het doel van het ploeteren. Houden aan wetten die niemand weet maar waar uit wordt geciteerd. Gedood omdat je iets anders vind? Met geheven en gebalde vuisten gooi ik mijn hoofd in de nek, schreeuwend in het niets. Als ik weer bij zinnen kom, de zachte omhelzing voel en zoute tranen proef, komt ook de herinnering. Zoet babygeluid en blijdschap om wat ik heb verdringt het verdriet. Ik vergeef het jullie of U, ik zou die dingen voor niets in de wereld willen hebben gemist.

Geen afbeelding
marceline

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 29 december 2017 - 13:53
Ik weet niet of ik deze helemaal snap. Zijn het gedachten, is het een monoloog/ Wordt er tegen iemand gepraat of iets? Of tegen niemand? Het intrigeert, dat wel! Een interessante bijdrage deze keer, Darkvalley

Profile picture for user Riny
Riny

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 29 december 2017 - 18:55
Darkvalley, ... heb je het hier, in de eerste drie alinea's over IS? In de laatste alinea wordt je omhelsd door je vrouw, dit en het huilen van je baby, verdringt je verdriet om wat God (is de U?) laat lopen; hij is toch oppermachtig? Heb ik het zo een beetje begrepen of zit ik er weer faliekant naast?

Geen afbeelding
Darkvalley

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 29 december 2017 - 21:13
Ha marceline, Fijn dat het intrigeert. Dat was een beetje de bedoeling. Het idee was een aanklacht tegen goden in een soort interne dialoog / monoloog / gedicht. Ik heb zelf geen kaas gegeten hoe dit soort dingen heten :) Hoe je het ook wil lezen. Er is zoveel leed in de wereld wat ze toelaten als je in een almachtig iemand geloofd. Of het in de vorm van terrorisme, ziekte of andere dingen is, het is niet fijn. Waarom niet ingrijpen dan wel iets scheppen dat oneindig lang kan leren en groeien, waarom de dood, waarom zoveel leed. Is het enkel ter vermaak van hen die toekijken en niets doen. Dank je voor je reactie :)

Geen afbeelding
Darkvalley

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 29 december 2017 - 21:16
Ha Riny, Spijker op zijn kop. Eerste stuk gaat over het kwaad in de wereld wat toegelaten is door de schepper(s). Inderdaad de subtiele U geeft weg over wie (god dan wel goden) ik het heb als je daarin gelooft. Of leed nu in de vorm van IS is of iets anders. Laatste stukje is inderdaad samen rouwen om verlies wat wellicht de aanleiding van de aanklacht is geweest en het vergeven omdat er ook mooie dingen in de wereld zijn. Dank je voor je reactie.