#173 Verdwenen

Nee hoor, ik ga niet schieten, het is je toch gelukt! De zee nam de bomen mee, trieste maar indringende gedachte en ik zie het voor me. Ik ben ook niet poëtisch aangelegd maar ik kan mooie zinnen en opgeroepen beelden erg waarderen en dat doe je

Beste Tja, wat moet dat somber zijn he, geen geruis meer in de bomen. En overal zee... Dank je wel voor dit gedicht. Schrijf ze, Greetje Kruidhof

Geweldige laatste twee zinnen. Het gefluisterde geluid van ruisende bomen. Leuk detail, de nederlandse zee. Wat mij betreft goed gelukt.

@Tja, wie o wie fluistert dan nog in je dromen. Een desolaat gedicht.

Ik vindt dat er een enorme eenzaamheid uitspreekt uit je gedicht. Met ontroering gelezen.

Laat ik even positief zijn, Tja : we hebben er dan toch maar mooi een Nederlandse zee aan overgehouden. ;) Best apart dit. Ik hou er wel van.

Een mooie zee is niet verkeerd.

Ik vind het een goed gedicht, kort en krachtig en het raakt. Zo hoort het toch, denk ik dan.

Dag Tja, Ik vind het een mooi geslaagd gedicht gezien de opdracht. De Nederlandse zee is een unieke vondst en dat we de fluisterende bomen zullen missen, is een zekerheid. Dit gedicht verdient een dikke :thumbsup:

Met zes krachtige zinnen zet je de urgentie van milieubescherming confronterend neer. Met ontroering gelezen maar ook met iets van: Nee hè Mooi Tja

Tja, ... echt een gedicht van jou. Luid en duidelijk. Op je schieten doe ik niet.