Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

#173 Kieuwenrot

Papa vertelt over zijn vaders jeugdjaren dat ze in huizen naar kaarslicht staren dat bomen met naalden worden versierd er iets dat kerstmis heet, wordt gevierd Ik wil meer weten over de wereld van toen over wat ze toen wel en nu niet meer doen Maar ik ga nu dood, heb het kieuwenrot en mijn schubben zitten vol met watermot. Mijn papa’s papa zijn leven, klinkt o zo fijn Wat zou ik toch graag een mens willen zijn

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Kieuwenrot, dat is echt weer een Nancy verzinsel :lol: Bomen met naalden versierd vind ik een mooie gedachte :thumbsup: Graag gelezen weer :nod:

Lid sinds

6 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Een hele mooie echte Nancy. Van dit soort gedichten word ik vrolijk. Verrassend die vis. Slecht gemuteerd zou Richard Otten concluderen :lol:

Lid sinds

6 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Beste Nancy, wat een mooi woord, kieuwenrot! Daar kan ik echt blij van worden. En verrassend dat we over honderd jaar teruggeëvolueerd zijn naar vis... Om over na te denken. Dank je wel. Schrijf ze, Greetje Kruidhof

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik geloof niet dat we in 100 jaar terug geëvolueerd zijn; dit lijkt me meer een biotechnologische adaptatie. Maar dat doet natuurlijk niet terzake. Hoe je kieuwenrot achteloos introduceert alsof iedere lezer in 2117 dat kent (en dat is ook zo!), vind ik mooi. Je haakt de lezer wel pootje met bomen die met naalden worden versierd.

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
@poëziecoach Greetje, dankjewel voor je leuke reactie. Blij mee. @Tilma, mijn fantasie doet niet aan logica zoals je ziet :D dankjewel voor je leuke reactie. Wat de naalden betreft gaat mijn ‘logica’ als volgt te werk. Over honderd jaar denkt men dat wij bomen zelf in elkaar moesten zetten, die vissen weten niet beter ;)

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Nancy, de door @schrijvenmaar aangehaalde woorden zijn mijn favorieten, fantasierijk zoals je hele gedicht. [Mijn papa’s papa zijn leven, klinkt o zo fijn] vind ik persoonlijk niet mooi te zien of te lezen. Papa's papa's leven klinkt o zo fijn Het leven van papa's papa klinkt o zo fijn Het is maar een Mili's-suggestie. :D

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Oké, de mens is in de toekomst een soort vis geworden met bijbehorende ziekten. Zielig dat het kind dat heeft. Graag gelezen.

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
@Angus, dankjewel voor je fijne reactie @ Darkvalley dankjewel voor je compliment. @Mili, dankjewel. Ik denk na over je suggestie. Ik had eerst ‘papa’s papa’s etc’ maar maakte er toen toch dit van. Ik denk nog even verder. @ Siv, dankjewel. Ja ik denk dat de kerncentrale waar ik het dichtsbij woon het snel begeeft en de overlevers nogal vreemde vormen gaan aannemen. Met nieuwe soorten komen nieuw ziektes ;)