Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 173 Gloeiende gloeiende (een stralende kerst)

Dankzij het ontploffen van de kernreactor Is kerstverlichting een overbodige factor Mensen hopen niet meer op mirakels Ze hebben inmiddels acht tentakels En wie het kleine niet eert Is slecht gemuteerd

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Lees ik je met stijgende verbazing en werkelijk, die laatste twee regels, subliem. Ik kreeg er een lachstuip van.

Lid sinds

6 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Beste Richard, Dank voor dit kerstgedicht. Ik weet niet of ik nog honderd jaar door wil leven als ik je lees... Je hebt rijm in je gedicht, en het ziet er mooi uit als je op afstand naar je regels kijkt: steeds korter. Dat geeft grafisch een mooi effect. Ken je Ted van Lieshout? Die maakt bijvoorbeeld blokgedichten, zie bijvoorbeeld de link http://www.leesfeest.nl/boek/driedelig-paard. Leuk dat je dit zo gedaan hebt. Mocht je nog willen schaven: ik vind de overgangen tussen de tweede en de derde regel en de vijfde en de zesde niet helemaal duidelijk, het lijken meer losse gedichtenblokjes van twee zinnen. Misschien kun je er nog wat dingen tussenvoegen in dezelfde stijl? Schrijf ze, Greetje Kruidhof

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bedankt voor de positieve reactie :) @Greetje, het was niet helemaal bewust, maar toen ik het gedicht schreef zag ik de regels steeds kleiner worden, visueel intrigeerde me dat :).

Lid sinds

14 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Haha.