Mechtilde, Ik vind je verhaal erg mooi qua inhoud. Ik heb het hieronder geplaatst met een kleine variatie in indeling van de tekst (witruimte gebruikt), zonder iets aan de tekst te veranderen, want die vind ik, zoals ik al schreef, erg mooi. Ik denk echter dat het op deze manier duidelijker is wie aan het woord is. “Toen je moeder mijn ouders bleef vertellen dat ik jullie voortdurend belaagde en bedreigde, terwijl ik je nooit mocht zien, ben ik voor Artsen zonder Grenzen naar Afrika vertrokken. Die fysieke afstand zorgde voor rust op alle fronten. Nooit, maar dan ook nooit heb ik gezegd dat ik je niet meer wilde zien”. Ze ziet zijn ogen vochtig worden en weet dat hij de waarheid spreekt. De waarheid die zo lang voor haar verborgen bleef. “Toen papa, eh … Jan Willem stierf waren Caroline en ik intens verdrietig, mama niet. Ze vond het wel goed zo, was ze meteen ook van het gezeur af, zei ze. Dat heeft me wakker geschud”. Hij neemt haar hand in de zijne en zegt: “Schaam je niet meiske, zeg het maar gerust hardop, want Jan Willem was een fantastisch mens. Ik ben slechts je biologische vader, maar hij is er je hele jonge leven geweest, hij verdient die eretitel. Dat hij er juist nu niet meer is, vind ik verschrikkelijk voor jullie. Jij en je zusje hebben elkaar nu hard nodig. En er is teveel gebeurd om je nu ineens op te zadelen met mijn vadergevoelens, die zal ik je besparen, maar weet dat ik nooit opgehouden ben van je te houden en dat ik er graag voor je wil zijn. Voor jou én voor je zusje.” Er valt een lange stilte. Dan veegt ze bijna boos de tranen van haar wangen: “huilebalk.” Hij lacht door zijn tranen heen: “Ja hoor, een echte Verhulst”. (Kun je nog iets verzinnen i.p.v. 'terwijl'? Ik heb begrepen/hier geleerd dat je dat woord beter vermijdt) Met plezier gelezen. Ik vind het liefdevol.

Ook ik vind het een mooi verhaal. En het einde is prachtig. Het geeft mooi de band aan. Ik twijfel wel over de natuurlijkheid van de dialoog. De eerste zin van de vader is heel lang, bevat veel informatie. Zou een gesprek tussen hervonden biologische vader en dochter zo gaan? Om die reden begrijp ik de suggestie van Willemina heel goed. Je kan je overigens afvragen of zo'n kort stukje al deze informatie nodig heeft. Is het hier bijvoorbeeld relevant dat de vader naar Afrika vertrok met artsen zonder grenzen? Een fijn verhaal om te lezen, zeker op zo'n grauwe decembermorgen.

Dag Mechtilde, Een verhaal dat in de sfeer van kerstmis past. Mooi en vlot geschreven, maar naar mijn gevoel iets te zoetsappig. Met een sterkere dialoog (minder langdradig) kan het een prachtig verhaal.worden. Een pakkend, enigszins humorvol einde waardoor toch graag gelezen. :o

Mechtilde, ... wat een indrukwekkend verhaal. Je vertelt het zo, alsof het vorige week heeft plaats gevonden. Als je je opdracht upload kun/moet je altijd nog verbeteringen, zeer zeker witregels, aanbrengen. Op de knop bewerken drukken en later weer op bewaren.

Mooi verhaal Mechtilde. Inderdaad wat veel informatie voor zo’n kort verhaal. Het slot vind ik echt prachtig.

Hoi Mechtilde, ik vind je verhaal prachtig! Ik heb ervan genoten en werd er ook een beetje stil van, het raakte me!