#171 haat

“Oh Uhm, hoi” “Zo jij bent er de laatste jaren ook niet jonger op geworden” “ Nee” antwoord ik nuchter. “Het valt ook niet mee om er met vier kinderen om 8 uur s’morgens niet uit te zien als een vogelverschrikker, maar toch bedankt” er vluchtig achteraan. “Zoooooo vier al inmiddels, jij hebt ook niet stilgezeten” “Nee klopt, ik had niks beters te doen, dus dacht ach doe eens gek” met een flauwe glimlach op mijn gezicht. “Nou ik moet er niet aan denken hoor, uitslapen zal er ook niet meer inzitten voor jullie?” “Oh jawel hoor, ik slaap elke ochtend uit tot tien over zes, echt heerlijk” hoor ik mezelf zeggen terwijl ik denk, nu weet ik weer waarom ik zo’n hekel aan je had. Ik haat haar, echt ik haat haar. “Ik en Stijn hebben echt zoveel rust, we hoeven nergens naar te kijken en kunnen doen en laten wat we willen” “Dat verklaart waarom je er uitziet als een opgedirkte wortel domme trut” maar kies toch maar voor “Oh wat fijn voor jullie” en vraag me af of ze echt de hele dag onder de zonnebank zou liggen. “En hoe is het met, uhm hoe heet hij ook alweer?” “Hij heet Joey en ja hoor het gaat prima met hem” “Oh mooi. En werk je nog? En wat doet Jort eigenlijk? “Nee, ik zit heel de dag te niksen op de bank, onze hypotheek betaald zichzelf namelijk en Joey is vogelverschrikker van beroep, dat past dus perfect bij mij” grrrr wat een stom mens is het toch. “Nou echt leuk om je weer eens te zien” “Ja heeeeeel leuk. Uhm, als je het niet erg vind loop ik snel verder, ik moet namelijk in de tuin van de buurman staan de rest van de dag. Doe je mijn ex-vriendje de groetjes van me?” “Ja natuurlijk doe ik dat” “Mooi”