Dickie zit bij mij in de klas. Hij heeft mooie krullen, een guitige blik en ruikt heerlijk. Dickie voetbalt in de pauze, maar we zien kans hem naar het park te lokken, waar mijn vriendinnen voor mij verkering aan hem vragen. Hij zegt ja! Als ik ’s middags buiten speel ruik ik de wasverzachter die zijn moeder gebruikt en zoek hem overal. Ik weet zeker dat hij ergens bij mij in de buurt rondloopt. Ronnie woont verderop in de straat en komt uit Suriname. Ik vind zijn bruine ogen en dikke zwarte haren prachtig, en je kan met hem lachen! Ik geef hem voorzichtig een handje, hij lacht naar me terug en het is aan! Sjef zit een paar klassen hoger dan ik. Hij is wild, zijn blonde haar altijd verwaaid, hij ruikt naar zand en wind. Aan de zijkant van school staat een cilindervormige brandtrap. Helemaal bovenaan die trap, met zijn vriendjes en mijn vriendinnetjes als getuige, geef ik mijn allereerste zoentje weg aan deze wildeman. ’s Nachts, als iedereen slaapt, vormen Dickie, Ronnie, en Sjef een boysband. Dickie op drums, Ronnie speelt gitaar en Sjef zingt. In mijn kleine kamer spelen ze in glitterpakken de sterren van de hemel. Helemaal voor mij alleen.