Niets is zo frustrerend als staren naar een leeg vel papier en constateren dat je absoluut geen flauw idee hebt wat je wil gaan schrijven. Maar ik geef niet op. Nee; Ik ga naar buiten en ik leg mijn oor te luisteren bij anderen om inspiratie op te doen en ik kijk om me heen naar dingen die gebeuren en die misschien een basis kunnen vormen. En op een heerlijke morgen in mei , als ik thuis in de tuin zit met de laptop op de tuintafel snuif ik de frisse lente geur op en laat ideeën op me inwerken. Ik proef verschillende stijlen waarin ik mijn verhaal kan vertellen en dan ga ik aan het werk. En negen maanden later...HOERA!!! Een nieuw verhaal is geboren.