‘Groeten uit Gouda’. ‘Ja, hij moet rond blijven’, concludeert Jasper terwijl hij een stroopwafel tegen het licht houdt om de vorm nogmaals te bestuderen. De platte schijf laat een beetje licht door, waardoor het ruitjespatroon en de plakkerige klonten opgedroogde stroop zichtbaar worden. ‘Moet de hanger direct herkend worden als stroopwafel?’ Ook dat is nu zeker voor Jasper. Dit is tenslotte het icoon van Hollandse huiselijkheid, truttige ambachtelijkheid, associaties oproepend met verregende middagen, klamme kleding en vochtige kamers, gezellig gemaakt met een Goudse stroopwafel. ‘Hou je waffel’, probeert Jasper zijn gedachten semi-grappig te kalmeren, want het huzarenstukje dat hij aan het ontwerpen is heeft voor toeristen alleen maar positieve gevoelens. Zijn idee is echt goed: hij gaat de stroopwafel upcyclen. Dit bedompte symbool van vraatzucht gaat hij, Jasper de goudsmid, veranderen in een iconisch sieraad, favoriet souvenir van alle toeristen in ons koude kikkerland. Hij gaat een zoete suikerbom maken die geen echte verleiding geeft, zelfs niet te vreten is, omdat hij van koper, vilt of aardewerk gemaakt is. Het wordt een symbool van de rondgevreten toerist die thuis met een ketting, armband, broche of whatever van kleine stroopwafels paradeert, en daarmee te herkennen is als kenner van culturen, als globetrotter. ‘Maar niet heus, lange neus’, lacht Jasper besmuikt. Het souvenir met een dubbele bodem, geen dubbele wafel, ha! Het souvenir waar de maker zijn afkeer van toeristen perfect vormgeeft, zo perfect dat niemand het merkt en hij er stinkend rijk van gaat worden. Perfecte wraak. Het verleidelijke, zoetgeurende, plakkerige, maar meestal behoorlijk onsmakelijke koekje krijgt eeuwigheidswaarde op Jaspers bankrekening. Jasper voelt de afkeer als zure stroop omhoog komen als hij denkt aan de hordes toeristen die dagelijks langs zijn atelier trekken. Ze drukken hun neus tegen de ruit, loeren naar de sieraden, lopen soms naar binnen, maar kopen bijna nooit iets. Binnenkort breken zijn gloriedagen aan, droomt Jasper. Zijn idee wordt steeds concreter. Hij denkt al na over de verpakking. Er komen drie woorden op: ‘Groeten uit Gouda’. Onuitspreekbaar voor de meeste toeristen. Grappig.