Beste Marieke27, Ik vind dit een intrigerend gedicht: het begint met een opdracht die ik niet verwacht, vervolgt met een zin waar ik over na blijf denken en vraagt dan om iets (het leven van het huis, de plek) die bijna smekend is. Mooie tegenstellingen, goed ritme. Ook de bollen die uit de grond barsten, gevolgd door de opdracht het huis te schilderen (zou het huis dan langer blijven 'leven'?) vind ik goed. Mocht je nog willen schaven, kijk dan eens naar de zinsdelen 'kippen scharrelen' en 'kinderen lachen'. Die zijn bijna te gewoon in dit gedicht. Ik twijfel nog of ik dat juist goed vind naast al het andere, als tegenwicht, of jammer. Schrijf ze! Greetje Kruidhof