Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

De verbeelding

De overkant kijkt mij aan verleidt mijn gedachten bewierookt de illusie over een brug van rimpels klapperen zeilen in wapperend wasgoed hoorbare stiltes laten mijn schepen weer zinken ik kijk naar de overkant de was kan naar binnen

Lid sinds

6 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Beste Thea Josephine, Een brug van rimpels, dat vind ik mooi. Ook fijn dat je de overkant personificeert en hem jou aan laat kijken. De afbreking na zeilen is goed, want dat wasgoed is een mooie extra toevoeging die ook op zichzelf kan staan. Mocht je nog verder willen schaven, de laatste zin in de tweede strofe voegt naar mijn idee niet zoveel toe. Je verbeeldt de zeilen al in het wasgoed, toch? Misschien is het een idee dit weg te laten zodat die vergelijking beter uitkomt. Schrijf ze, Greetje Kruidhof