opdracht # 164 - huisje aan de zee

Fraai gedicht, Blavatski. Suggestie: Misschien de laatste drie regels weglaten? Dan krijg je als eerste en laatste regel: Witgekalkte muren dragen [in] dat huisje aan de zee. Eventueel de . na 'grond' weglaten en in plaats daarvan een witregel toepassen? Met plezier gelezen, en die hunkering tot diep in de grond vind ik prachtig.

Beste schrijfcoach Blavastski, "Fundamenten vergroeid in de ... duinenrij' vind ik mooi gevonden. En je bent veel bezig geweest met afbrekingen, leuk om te zien! Ik denk dat ik het wel eens ben met de suggestie van Willemina hierboven. Het is mooi om de eerste regel terug te laten komen en de laatste regels kun je ook goed weglaten omdat je de 'mij' en 'jou' in het huis al eerder genoemd hebt. Schrijf ze! Greetje Kruidhof .

Een droom over het delen van de liefde met iemand in een duinhuisje, Mooi verwoord.

Mooi , eens met bovengenoemde reacties wat betreft de laatste drie zinnen

tja nou heb ik tot nu toe vrijwel niet gerageerd op uitwerkingen van deze opdracht, omdat k echt geen benul van poëzie heb, maar ik blijf iedereen lezen in de hoop er toch iets van te leren en nu denk ik dan toch: maar verdorie, ik vond het juist mooi dat ze elkaar vonden in dat huisje, dat vinden was veelzeggend voor mij ... ik mis nu je laatste regels eigenlijk

Leuk stukje, en alle elementen van de foto erin :) Zelf viel het me op dat ik het woord zee twee keer zag als regeleinde / afbreking, van de zee, aan de zee. Wellicht dat daardoor de laatste zinnen wat minder lekker uit de verf kwamen.