Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Darkvalley 11 oktober 2017 - 22:56

#164 zonsondergang

Vluchtige krullen kruipen fluisterend over zand. Het canvas van eenvoud vervangt glinsterende pracht. Bezieling komt weldra met knisperend geweld. Het omhulsel van vreugde uiteindelijk met zijde bedekt.

Geen afbeelding

Lid sinds

6 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
poëzie coach 12 oktober 2017 - 10:28
Beste Darkvalley, Je eerste zin intrigeert me: ik vond hem kloppen bij de foto, maar ik weet niet wat de krullen uiteindelijk zijn. Ik vind de woorden 'fluisterend' en 'knisperend' ook goed bij elkaar passen. Mocht je nog door willen schaven, misschien kun je dan eens kijken of je wat concreter kunt worden. Kun je meer zeggen over de krullen? Over de bezieling of het geweld, het omhulsel van vreugde? Nu zijn het vier cryptische regels zonder concrete aanwijzingen of invullingen waardoor de balans wat mij betreft wat verstoord is. Schrijf ze, Greetje Kruidhof

Profile picture for user Siv

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Siv 12 oktober 2017 - 19:53
Hoi Darkvalley Bedoel je met de 'vluchtige krullen' soms golven op het strand? Ik neem aan dat je de schoonheid van een zonsondergang op een strand beschrijft. Graag gelezen

Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Darkvalley 12 oktober 2017 - 21:28
Ha Greetje, Dank je wel voor je reactie. Schaven zeker, altijd goed, ik heb wel last van het, nu staat het er... en dan. :) Hieronder wat ik bedoelde, wellicht dat schaven met wat hulp gaat lukken. Vluchtige krullen kruipen fluisterend over zand. - De krullen zijn de golven die je op de foto ziet. Omdat het geen hoge golven zijn, maar kabbelend en het vallen van de nacht wilde ik een zacht tafereel neerzetten dat ze over het zand glijden in plaats van kapot slaan. Het canvas van eenvoud vervangt glinsterende pracht. - De schittering op de golven van de zon zal weldra weg zijn en omdat ik de zonsondergang beschrijf wilde ik aangeven dat ik die mooier vind dan de sterren die weldra komen. In mijn ogen zijn de honderden sterretjes op de kammen van de golven mooier dan de kille sterren die ver weg zijn. Eigenlijk zijn die maar eenvoudig als je ze vergelijkt met het dynamische spel op aarde. Bezieling komt weldra met knisperend geweld. - Met de bezieling bedoel ik hier een vuur. Het heeft ons al eeuwen leven gegeven waar dat niet kon en knisperend geweld slaat dan ook op vonken die in de nachtelijke hemel opstijgen. Het is naast vuur ook de referentie aan de zon die weg is. (althans een poging) :) Het omhulsel van vreugde uiteindelijk met zijde bedekt. - Het idee was om de mist te beschrijven die je in de verte ziet hangen, die vaak in de herfst nadat de zon onder is gegaan alles verhult. Het omhulsel in deze de plek zelf waar we hebben genoten van de zonsondergang. Het gevoel je te omhullen met alle aspecten van de plek om intens te genieten van dat ene.

Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Darkvalley 12 oktober 2017 - 21:30
Ha Nancy, Jammer dat ik te chaotisch dan wel te kryptisch de zinnen heb opgezet. Mijn uitdaging was om zo kort en intens mogelijk de zonsondergang te beschrijven en de overdenking van de nacht. Ik ga broeden, mochten er suggesties zijn = altijd welkom!

Profile picture for user schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
schrijvenmaar 12 oktober 2017 - 21:59
Om eerlijk te zijn heb ik in meerdere pogingen sinds gisteravond echt niet meer van je kunnen begrijpen dan je eerste zin; je uitleg is echt een totale verrassing voor mij. Maar nu de uitleg er staat: ik snap niet hoe de tweede zin zou kunnen betekenen wat jij zegt. Het canvas van eenvoud is toch wat je ziet, de zonsondergang; hoe kan die vervangen wat nog komen moet? (Ik zou er in kunnen lezen dat dit huisje aan het water (=canvas van eenvoud) een welkome afwisseling is na leven in de stad (geassociëerd glinsterende pracht)). Knisperend geweld in verband met vuur is wel logisch ja, maar ik had uit de bezieling nooit vuur gehaald. Ik vreesde al even dat stadse gewoonten en genotmiddelen hun weg gevonden hadden naar de idylle, met alle ellende van dien en in die hoek zou ik dan ook het 'omhulsel van vreugde' zoeken - kortom, het is nu zo weinig concreet dat iedere idioot er zijn eigen idiote invulling aan kan geven en dan nog in verwarring achterblijft.)

Profile picture for user schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
schrijvenmaar 12 oktober 2017 - 22:25
stoer als je serieus gaat broeden en schaven; ben heel benieuwd! (mijn enige suggestie zou zijn: schrijf wat je bedoelt. Ja, daar kan je lekker wat mee, ik weet het, aan mij heb je niets hier.)

Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Darkvalley 12 oktober 2017 - 22:46
Ha schrijvenmaar. Dank je wel voor je feedback. Ergens vind ik dat wel leuk, dat mensen zelf iets in een gedicht kunnen vinden, naar dit keer was dat niet mij bedoeling. Broeden zeker! Die eerste zin blijft, daar ben ik al over uit. :)

Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Darkvalley 15 oktober 2017 - 20:29
Na het nodige gebroed :) ----------------------------------------- Vluchtige krullen kruipen fluisterend over zand. Glinsterende kruinen verdwijnen langzaam in het zwart. Dartelende vuurvliegjes ontstaan met knisperend geweld. Eenvoudige sterrenpracht vult het canvas van de nacht.