#160 De voedzame maaltijd van de clown

De etalagehoofden stonden netjes naast elkaar. Carla had ze op haar bureau neergezet, en was het laatste hoofd aan het insmeren. Dat deed ze met een goedje dat ze had leren maken op de Zeugwaardse Magie Academie. In de brugklas leerde ze Dwayne kennen. Het één leed tot het ander, en al snel ontstond een intense puberrelatie. Het duurde niet lang, en dat was allemaal Dwayne’s schuld. Dwayne leek geen respect te kunnen tonen voor haar of voor haar hobby’s. Continu liep hij te dwepen met zijn atonale Jazzplaten en zijn progressieve Metal. Maar dan moest hij wel neerbuigend lachen om Carla’s Anouk cd’s. Gisteren kwam de druppel toen hij haar de bioscoop insleurde om It te kijken. Hij was blijkbaar vergeten dat ze niet alleen bang was voor horrorfilms, maar ook een diepgewortelde angst had voor clowns. Gelukkig wist Carla ook waar Dwayne bang voor was. Zijn onverklaarbare angst voor etalagepoppen. Ze nam haar toverstokje in de hand, en zwierde er mee rond als een majorette. De etalagehoofden kwamen tot leven, en vlogen door haar open slaapkamerraam. Carla had natuurlijk niets kunnen doen. Gewoon uithuilen en verder gaan met haar leven. Wachten tot ze volwassen genoeg was voor het gebruiken van magie. Maar dat deed ze niet, want ze was NU boos. Dwayne fietste in het donker door een park dat rook naar hondenpoep. Hij was gevuld met het soort psychopathische woede die je alleen kon voelen als puber die net was gedumpt. In de waas van die woede, ging hij compleet voorbij aan de diverse manieren waarop hij Carla pijn had gedaan. De lullige, elitaire opmerkingen, het hoongelach en het gesnauw. Al die kleine dingen die ervoor zorgden dat Carla zich niet meer prettig bij hem voelde. Ook Dwayne had een verassing bereid voor Carla. Hij moest er sadistisch om lachen. Zijn lachbui werd verstoord toen hij van zijn fiets werd geduwd door een onzichtbare macht. Hij viel in een sloot, en toen hij weer boven water kwam zag hij de etalagehoofden naderen. Het voorste hoofd nam een flinke hap uit zijn gezicht. Er werd die nacht goed gegeten. Carla sliep vreedzaam. Onder haar bed groeide het hoofd van de clown uit een vervloekt zaadje dat Dwayne daar had achtergelaten. In de vroege ochtenduren was de clown eindelijk volgroeid, en kroop het onder haar bed vandaan met een spinachtige beweging. Ook door de clown werd er goed gegeten.