#158 Een oude koffer
Een oude koffer.
Ik loop, half slapend, het dorp uit. De hond moet op tijd naar buiten.
Ik ga naar de verlaten landweg om na te denken. Mijn hoofd leegmaken.
Al weken heb ik een terugkerende nachtmerrie.
Moord, twee lijken, ik sta toe te kijken. Als de derde moord zal beginnen word ik badend in het zweet wakker.
Worry de hond trekt aan haar riem, Ze blaft en rent naar de waterkant.
Bij de oever blijft ze blaffend staan. Opgewonden begint ze om iets heen te springen.
Ik zie een oude koffer liggen. Vreemd die koffer lag er gisteren nog niet.
Ik loop er langzaam naar toe, open hem voorzichtg.
Drie poppen zie ik. Drie krantenartikelen.
Ik lees een artikel en krijg koude rillingen. Het kan niet waar zijn. Mijn nachtmerrie ligt in deze koffer. Een foto in het artikel lijkt sprekend op een pop in de koffer.
Ook een tweede artikel wijst naar een pop.
Eé zonder armen, één met doorgestoken ogen, maar de derde..
De derde pop heeft geen gezicht, het krantenartikel heeft een foto van een lijk zonder gezicht. Er zit een band om het hoofd met de tekst: DE EERLIJKE VINDER.
Angstig kijk ik om me heen.
Snel wil ik met Worry naar huis, ze wil niet mee, gromt, haar haren recht overeind.
Er is iets of iemand achter me, ik draai me om en sta oog in oog met de demon uit mijn dromen.
Worry springt grommend op hem af, de man valt, ik hoor gekraak en zie bloed stromen.
Ik maak een foto van zijn gezicht.
Een week later staat in de krant dat er een koffer is gevonden.
De inhoud wordt getoond: Drie krantenartikels met foto en drie poppen die op de foto’s lijken.
Ik heb al een week geen nachtmerrie meer gehad.
