wekelijkse schrijfopdracht 155 onweer
Een lampje in het donker. Aan en uit. Groot en klein. Achter de wolken en ver daar uit. Stil en daarna is er geluid. Geen wonder dat geluid. Voor iets dat groter is dan ik en zo snel beweegt dat gaat niet zonder dat je niks hoort. Dat is nou eenmaal iets dat ik zeker weet. In een flits gaat het. Heb niet eens de tijd om de hele baan te volgen en te kijken waar hij land. Zo snel gaat hij naar de andere kant. Aan en uit. De hele tijd door. De beste show die er maar is. de spanning begint te stijgen en maakt dat men wilt bewegen. De regen in. Maar we doen het niet. Veilig kijken we en ook droog. Veilig voor de bliksem die ons toch niet raken zal. Die paar duizend paar volt zal ons hier niet raken en dat weten we echt hoor. Nergens om bang voor te zijn en nergens dat we ooit zouden kunnen zijn. De bliksem flitst aan en uit. De donder maakt donderend geluid. Laat ons afwachten en gaat dan weer aan. zo plotseling als het maar gaat. Secondes verschil tussen de een en de ander. Word groter en kleiner. Dat tellen we niet. We kijken en gapen vermoeidheid slaat toe. We zullen gaan slapen als we wisten hoe.
