Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

11 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#155/ Als een donderdslag

12 augustus 2017 - 12:02
Als een donderslag De deken van vermoeidheid slaat weer om me heen als ik de praktijkdeur achter me dichttrek. In de supermarkt loop ik langs het rek met witte port zonder een fles te pakken. Minder toetjes en minder koekjes. Dit keer geen bruin brood, geen slaatje. Dat eet hij niet meer. Het is triest weer. Drukkend warm maar nat als ik de boodschappen in de auto laad. Zijn grote bruine stoel staat voor het raam. Er ligt een sierkussen in ter opvulling. Zijn rommeltjes op de tafel zijn opgeruimd. In zijn slaapkamer ademt zijn aanwezigheid nog. Zijn kleding in de kast, zijn schoenen onder het bed. Ik haal diep adem. We zijn hem kwijt, meissie. Het is zoo stil, zegt mijn pleegmoeder. Ik loop naar het toilet. Daar mag ik nog even papa's kleine meisje zijn. Het proces: mezelf kennende is free writing niet mijn ding. Ik herlees en herschrijf meteen. Daar moet ik doorheen en dat is gelukt door dicht bij mezelf te blijven. De laatste zin zat in mijn hoofd, van daaruit ben ik gaan schrijven: hoe kwam ik aan die zin/ dat gevoel? Voor mij het bewijs echt in de huid van het personage te kruipen. Leerzaam dus. :nod:

Profile picture for user janpmeijers
janpmeijers

Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 augustus 2017 - 12:20
Marietje, Krachtig fragment geschreven vanuit die ene zin, zoals je aangeeft. Dat is het idd: in de huid van het personage kruipen.

Geen afbeelding
marceline

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 augustus 2017 - 12:27
Aangrijpend, Marietje. Je pakte mij vast en liet mij niet meer los tijdens het lezen. En wat maakt het dan uit dat freewriting niet 'jouw ding is' en jij het anders aanpakt.

Geen afbeelding
i-Kat

Lid sinds

7 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 augustus 2017 - 12:42
Aangrijpend, pakkend, geschreven uit je hart, zo lees ik het. :thumbsup:

Geen afbeelding
Sarina

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 augustus 2017 - 13:27
Marietje, Zeer intens. Ik herleef het overlijden van mijn moeder dat als een donderslag bij klare hemel ons hele leven ondersteboven gooide. Om te zeggen : héél goed geschreven.

Geen afbeelding
ccscharl

Lid sinds

8 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 augustus 2017 - 15:22
Marietje, pakkend om vanuit die ene zin zoiets neer te zetten. Je stuk raakt me, vooral die laatste zin, Groet Connie

Profile picture for user Mili
Mili

Lid sinds

11 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 augustus 2017 - 19:54
@Marietje, ik denk niet zozeer dat je in de huid van het personage kruipt maar dat je de dochter van een vader bent die niet meer is. Ik neem aan dat je op het toilet hebt gehuild. Hij laat je een schat aan inspiratie achter. Schrijf over zijn stoel, zijn rommeltjes, zijn schoenen, er is nog zoveel meer. Ik meen dit te kunnen zeggen omdat mijn twee jaar geleden overleden moeder hetzelfde effect sorteerde. Ik schreef over haar kekke wandelstok, haar bontjas, haar lippenstift, haar Grace-Kelly-rol en zoveel meer. Het zijn maar kleine dingetjes maar zo houd je hem dicht bij je. :thumbsup:

Geen afbeelding
Pindarots

Lid sinds

11 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 augustus 2017 - 20:23
....ademt zijn aanwezigheid. Ik haal diep adem. Och Marietje wat een weergaloos intiem verlangen naar verbondenheid met deze ene. Ontroerend, dankjewel!

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

11 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 augustus 2017 - 11:02
@janpmeijers- het schrijven lukt idd het best als ik werkelijk in de huid ben gekropen. Hier was dat simpel maar dit is wel mijn ultieme bewijs. Bedankt voor je reactie. :thumbsup: @marceline- Ik heb het achter elkaar opgeschreven en slechts 1 x herlezen en de fouten eruit gehaald. Ik dacht aan donder en bliksem en de laatste zin kwam boven. Bedankt voor het reageren. :thumbsup: @i-kat- Recht uit het hart is het zeker. Thanks. :thumbsup: @Ton- Ik ben blij met jouw chapeau. Merci. :thumbsup: @Sarina- Dit intense moment overviel me ook maar tenslotte wil je nooit je ouder kwijt. Het hoort bij het leven. Fijn dat je reageerde. :) @ccscharl- Ik heb vaker een zin of gedachte waar ik naar toe schrijf. Dat gevoel vasthouden en er een verhaal van maken. Het werkt voor mij. Bedankt dat je reageerde. :thumbsup: @Mili- klopt, ik ben hier het personage daarom werkte het goed. Goede tip: ik zal hem in mijn schrijfsels in leven houden. :{} @Pindarots- een weergaloos intiem verlangen naar verbondenheid met deze ene- wat prachtig omschreven. :nod: Een oprecht dank je wel.

Profile picture for user Riny
Riny

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 augustus 2017 - 15:14
Marietje: wat mooi. De herinneringen aan mijn vader en moeder buitelen weer over elkaar heen. Freewriting maakt los, het is als een sprong in het diepe; je moet en wil ook wel. Het is een gevoel van: nu of nooit; en dan ga je wel. Dank voor je verhaal.

Geen afbeelding
Angus

Lid sinds

12 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 augustus 2017 - 20:14
Mooi geschreven vanuit die laatste zin. Voor John Irving is de laatste zin het startpunt van al zijn romans. Just saying ;)

Profile picture for user Coach Marijcke Cauwe
Coach Marijcke Cauwe

Lid sinds

16 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 augustus 2017 - 20:46
Dag Marietje, Een heel mooi en ontroerende inzending, maar Marietje, het maakt me ook een beetje boos. Het is misschien verkeerd van me, maar het moet me even van het hart. Weten jullie wel hoe fijn het is om ouderliefde gekend te hebben? Wees dankbaar voor de jaren dat ze er voor je waren en voor mooie herinneringen gezorgd hebben. :nod: :o Ter verduidelijking: mijn ouders hebben beiden een hoge ouderdom behaald, maar ze hebben mij niet grootgebracht; daar hadden ze geen zin in...

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

11 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 14 augustus 2017 - 21:40
Marietje: wat mooi. De herinneringen aan mijn vader en moeder buitelen weer over elkaar heen. Freewriting maakt los, het is als een sprong in het diepe; je moet en wil ook wel. Het is een gevoel van: nu of nooit; en dan ga je wel. Dank voor je verhaal.
Ja, als een sprong in de diepte en dan vliegen. Jij bedankt oor jouw reactie. :thumbsup:

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

11 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 14 augustus 2017 - 21:42
Mooi geschreven vanuit die laatste zin. Voor John Irving is de laatste zin het startpunt van al zijn romans. Just saying ;)
Een hele roman lijkt me moeilijk maar dit lukte ook dus wie weet... ;) Bedankt. :thumbsup:

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

11 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 14 augustus 2017 - 21:48
Dag Marietje, Een heel mooi en ontroerende inzending, maar Marietje, het maakt me ook een beetje boos. Het is misschien verkeerd van me, maar het moet me even van het hart. Weten jullie wel hoe fijn het is om ouderliefde gekend te hebben? Wees dankbaar voor de jaren dat ze er voor je waren en voor mooie herinneringen gezorgd hebben. :nod: :o Ter verduidelijking: mijn ouders hebben beiden een hoge ouderdom behaald, maar ze hebben mij niet grootgebracht; daar hadden ze geen zin in...
Ik hoop niet dat mijn invulling enige disrespect door laat klinken. Dat is absoluut mijn bedoeling niet. Jouw laatste zinnen maken me verdrietig. Bedankt voor je openhartige reactie. Ik zend je een virtuele knuffel. :{}

Geen afbeelding
maddbrug

Lid sinds

13 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 augustus 2017 - 9:19
Marietje, ontroerend en uit een laagje diep onder de huid, geschreven. Touching. De laatste zin geeft jouw gevoel intens weer.

Profile picture for user Coach Marijcke Cauwe
Coach Marijcke Cauwe

Lid sinds

16 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 augustus 2017 - 13:36
Dag Marietje, Dank je wel voor je knuffel. Het doet me goed. Ik wilde niet persoonlijk worden, sorry. :o Dat freewriten toch. Ik ben blij voor jou dat je goede herinneringen hebt, koesteren, hè? :nod:

Profile picture for user Karinska
Karinska

Lid sinds

8 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 augustus 2017 - 13:04
Dag Marietje, Wat een mooi en ontroerend stukje. Zo herkenbaar ook. Ik kreeg er een brok in mijn keel van, want ik dacht aan de mijn eigen moeder en vader, die ik verloor in resp. 2015 en 2016. Dank je voor het delen van deze ervaring. @coach Blavatski: wat verdrietig voor u. U heeft helemaal gelijk. Ik zelf koester de mooie herinneringen en ben enorm dankbaar voor wie en wat zij waren voor mij. Eigenlijk nog zijn ;)