Profile picture for user schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
schrijvenmaar 3 augustus 2017 - 23:53

#154 ga je mee

Ik dacht aan wilde bramen, zonverwarmd op mijn tong, nog voordat sensueel een woord was. Ik dacht aan hoe wij samen lange dagen lagen. Wellicht klonk er eens een windgong of een schreeuw, ergens ver weg. Ik dacht ik had toen moeten vragen: Ga je mee, ga je mee verdwalen of mee naar huis, misschien.

Geen afbeelding

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
maddbrug 4 augustus 2017 - 10:27
Als een geluid van de gong raakt het rijm mij, de rust die er is, de bramen, het voelt als op vakantie, een niets- gevoel. Mooi schrijvenmaar.

Profile picture for user janpmeijers

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
janpmeijers 4 augustus 2017 - 10:44
schrijvenmaar, Helder gedicht, met een vleugje melancholie, zoals in de ondraaglijke lichtheid vh bestaan van Kundera. Ik voel als lezer dat vroeger en wat had kunnen zijn. terzijde, het 'ik dacht ik' zou ook 'ik denk' kunnen zijn - als contrast heden/verleden. Mogelijk dan te nadrukkelijk. 'Ondefinieerbaar' vind ik een struikelmoment, 'een schreeuw ver weg' zegt genoeg.

Profile picture for user Mili

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mili 4 augustus 2017 - 18:23
@schrijvenmaar, ik dacht als @janp qua ondefinieerbaar. Dit had ik ook met 'sensueel' en naarmate ik het meer las, wat minder. De raadselachtigheid van het bestaan, stel dat je hem naar huis had meegenomen. Je wilde bramen zijn als klaprozen.

Geen afbeelding

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje 4 augustus 2017 - 22:51
Met een bramenrood blosje op mijn wang gelezen. Heeft niet een ieder dit moment beleeft? Mooi in het gedicht vastgelegd. :thumbsup: Ik prefereer, ik denk, mbt @JanP.

Profile picture for user schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
schrijvenmaar 4 augustus 2017 - 23:12
Bedankt voor jullie reacties. Ik heb hem zojuist weer in zijn oorspronkelijke staat hersteld, dwz 'samen' ertussen en geen 'ondefinieerbaar' meer. Ik heb gedacht over 'ik denk' maar vind dat zelf qua klank en qua sfeer minder mooi. Blijf benieuwd naar jullie meningen ...

Profile picture for user janpmeijers

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
janpmeijers 5 augustus 2017 - 9:28
schrijvenmaar,
Ik heb gedacht over 'ik denk' maar vind dat zelf qua klank en qua sfeer minder mooi. Blijf benieuwd naar jullie meningen ...
Qua klank is dacht idd mooier vanwege de klinkerrijm (assonantie): -dacht aan bramen, -dacht aan samen lange dagen lagen. -dacht had vragen Ik snap dat je daar geen e bij wilt hebben - voor de betekenis, ook onderdeel vd sfeer, maakt het wel uit. Nu ligt het besef van de 'gemiste kans' in het verleden, het kenmerk van zo'n besef is juist dat het achteraf komt. Dat wringt naar mijn smaak ietwat. De (aloude) keus is aan jou: vorm of inhoud.

Geen afbeelding

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Nancy Bastiaans 5 augustus 2017 - 9:36
Ik vind 'ik denk' beter en het doet voor mij niets af aan de klank. Denk ipv van dacht brengt het dichterbij. Iets wat je dacht is geweest en creëert een gevoelsmatige afstand. 'Ik denk' brengt me als lezer direct in het gevoel. Hoop dat ik nu niet te wazig verwoord waarom ik het met JanP eens ben.

Geen afbeelding

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
marceline 5 augustus 2017 - 10:55
Je geeft mij een fijn gevoel van weemoed. De tijden van weleer, een eindeloze zomer en de spijt om wat had kunnen zijn. Mooi!

Profile picture for user schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
schrijvenmaar 6 augustus 2017 - 0:11
hartelijk bedankt voor het terugkomen! en nee hoor, @Nancy, heel helder! maar vooralsnog voel ik het zoals i-Kat ... het is ook zo'n ver verleden waarover het gaat, dat daar volgens mij best in een korter verleden aan gedacht kan zijn, dat het gebruik van de verleden tijd juist benadrukt hoe ontzettend verschrikkelijk eindeloos lang geleden het was. Het gebruik van de tegenwoordige tijd maakt voor mij het denken ook een concrete, eenmalige actie; de verleden tijd maakt het voor mij meer een mijmeren, wat wie weet hoe vaak en wanneer door het hoofd gespookt heeft. Ik hoop dat ik nu niet te wazig ben. En blijf benieuwd naar ieders mening. Marceline, bedankt voor je reactie. Heel fijn om te zien dat jij het ook precies voelt zoals ik bedoelde.

Profile picture for user janpmeijers

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
janpmeijers 5 augustus 2017 - 22:58
schrijvenmaar,
het is ook zo'n ver verleden waarover het gaat, dat daar volgens mij best in een korter verleden aan gedacht kan zijn, dat het gebruik van de verleden tijd juist benadrukt hoe ontzettend verschrikkelijk eindeloos lang geleden het was. Het gebruik van de tegenwoordige tijd maakt voor mij het denken ook een concrete, eenmalige actie; de verleden tijd maakt het voor mij meer een mijmeren, wat wie weet hoe vaak en wanneer door het hoofd gespookt heeft. Ik hoop dat ik nu niet te wazig ben. En blijf benieuwd naar ieders mening.
Oké, duidelijke uitleg. Voor mij staat ott juist voor de continuïteit: het is nog steeds zo dat de 'ik' daaraan denkt, ook al is het zo verschrikkelijk lang geleden. Deze zin in je gedicht duidt op een verleden(dacht) en een verleden dat daar aan vooraf is gegaan, 'had toen'.
Ik dacht ik had toen moeten vragen:
Dus om de voortgang van de mijmeringen te waarborgen zou ik voor 'ik denk' kiezen. ;)

Profile picture for user schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
schrijvenmaar 6 augustus 2017 - 0:08
Dus om de voortgang van de mijmeringen te waarborgen zou ik voor 'ik denk' kiezen. ;)
tja ik zie hoe je gelijk hebt maar ik voel hem nog niet zo

Geen afbeelding

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Angus 6 augustus 2017 - 0:30
Ik dacht aan wilde bramen, zonverwarmd op mijn tong, nog voordat sensueel een woord was.
Heel mooi, naar mijn smaak, vooral vanwege 'nog voordat sensueel een woord was.' Voordat je leert (of beter; geleerd wordt) dingen te benoemen.
Ik dacht aan hoe wij samen lange dagen lagen.
Mooi aansluitend binnenrijm.
Wellicht klonk er eens een windgong
De misleiding van iets wat terloops lijkt, maar dat toch niet is.
, misschien.
Dat maakt dat het herkenbaar is voor iedereen en toch authentiek. Een pareltje!

Profile picture for user schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
schrijvenmaar 6 augustus 2017 - 14:20
dank je, Nancy. Ik ben geen poëzie-mens. Zit altijd gelijk vol maar-wat-betekent-dat-dan en zeg-dat-dan-gewoon en dat soort gedachten, moet echt mijn best doen het logisch-en-correct-stemmetje uit te zetten en dan komen jullie ineens met logische tegenargumenten ... niet makkelijk, maar des te meer leer ik. Over schrijven en over mezelf ;)

Geen afbeelding

Lid sinds

6 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Stella M. 6 augustus 2017 - 16:19
"Daddy?" "Yes, son?" "What does regret mean?" "Well, son, the funny thing about regret is that it's better to regret something you have done than to regret something you haven't done. " Butthole Surfers - Sweat Loaf Hier dacht ik meteen aan toen ik je gedicht las. Mooi!

Geen afbeelding

Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Coach Marijcke Cauwe 7 augustus 2017 - 12:04
Heel mooi, schrijvenmaar, en ook herkenbaar. Ik ga niet zo in op de details, hoewel dat soms ook prettig is. Maar een gedicht raakt je, of raakt je niet en of soms iets niet 100% literatuur verantwoord is, zeg, wie daar over valt is een kniesoor. :o

Profile picture for user Nelschrijft

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Nelschrijft 7 augustus 2017 - 14:12
Prachtig gedicht, Schrijvenmaar. Vol weemoed om wat was en wat er had kunnen zijn.

Geen afbeelding

Lid sinds

6 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
poëzie coach 9 augustus 2017 - 16:22
Beste SchrijvenMaar, vanwege een misverstand en een vakantie, krijg je nu pas een reactie. Alsnog dus! Leuk dat je een Google-suggestie gebruikt. Ook mooi dat je het niet zo voor de hand liggend gebruikt: in de laatste zin merkt de lezer dat je het had willen vragen, maar het blijkbaar niet gedaan hebt.. Je hebt naast het binnenrijm ook veel de klank 'a' gebruikt, dat is fijn omdat het ook als een soort rijm werkt hier. Mocht je nog willen schaven, dan zou je kunnen nadenken over de lengte van de strofes: als je ze allemaal hetzelfde aantal regels geeft, maakt dat het gedicht nog meer een geheel. In dit geval zou je dan naar de laatste strofe moeten kijken, of daar een regel wegkan. Schrijf ze, Greetje Kruidhof