# 154 Hij die voor de afgrond stond

Richard, Heel fijn! Mooi hoor. Jij depri-dicht limbo.

Richard, bijzonder mooie donkere sfeer :thumbsup:

Richard, de duisternis van pijn, angst, zonde en verlorenheid in donkere tonen weergegeven. Spanning opgebouwd tot de verlossende slotwoorden klinken. Heel mooi. (Hoop dat ik je gedicht goed interpreteer)

@Annemieke, dat depri valt wel mee hoor :D @Nancy, dank je :) @Nel, elke interpretatie is goed :)

Brrrr, akelige sfeer goed weergegeven, komt flink binnen en doet denken aan boek van Jeroen Brouwers, Het hout. Vraag: kan het zijn dat je ' is ' bent vergeten in de zin die begint met Beste zondaar?

@Pindarots bedankt voor je oplettendheid, was ik inderdaad vergeten. Lijkt me een intens boek van Jeroen Brouwers.

Richard, ... je hebt weer een bijzondere sfeer neergezet. Knap gedaan, alsof het zo maar uit de losse pols komt.

Hoi Richard, somberheid troef, dat wel, maar heel mooie somberheid! Prachtig verwoord!

Ik ga niet op je uitnodiging in maar wacht heb ik wel een keuze? De dreigende sfeer goed neergezet. Toch klinkt er ook een waarschuwing. :thumbsup:

Dag Richard, Wow, dit is een zware brok om te verteren. 'k zal er de hele nacht zoet mee zijn. En morgen, zondag, tot woensdag een nieuwe opdracht opduikt. :o

Donker en duister, zoals bij jou stijl past. De zin aan het einde met vaagteken intrigeert. Volgens mij is in dit gedicht er geen keus voor de zondaars, en het vragen past voor mijn gevoel niet bij de sfeer erboven. Maar je hebt het vast expres gedaan, om de lezer in verwarring te brengen. tenminste, dat denk ik.

Nee ik ga niet met jou mee verdwalen, ik ben bang dat we samen in de hel belanden. Brrrr... Verfrissende beklemming gelezen hier.

@Riny, dank je, ik had wel een idee waar ik naar toe wilde ja, de rijm heeft even tijd gehad. @Ton, bedankt, volgende keer wellicht weer wat vrolijker @Marietje, in het echt ben ik best gezellig @Blavatski, hoop dat het gevoel inmiddels iets is weggezakt @Marceline, het idee was om in het vagevuur terecht te komen, de zondaar die verdwaald raakt tussen Hemel en Hel. @Stella, als we samen gaan heb je wel gezellig gezelschap :D

Beste RichardOtten, vanwege een vakantie en een misverstand, een late reactie. Hierbij. Het is een thema dat ik niet had verwacht, origineel dus. Het thema komt pas in de laatste zin van je gedicht, maar dat is prima. Het is bovendien zo een verrassend licht einde, na wat je eerst in het gedicht schreef. Je hebt ook veel binnenrijm gebruikt. Mocht je nog door willen schrijven, dan kun je misschien iets verduidelijken: ik snap de overgang niet helemaal, naar het verdwalen. Ik vind het mooi omdat het zo toch licht eindigt, maar merk ook dat ik je niet helemaal begrijp. Zou het een idee zijn om wat meer informatie te geven daar? Groet, Greetje Kruiidhof

Hoi Greetje, Bedankt voor je reactie. Ik had in de reactie op marceline al het een en ander uitgelegd. Het idee dat is dat het karakter De Dood, de Zondaar toespreekt. Hij waarschuwt hem voor de gruwelijkheden die de Hel te bieden heeft, maar voordat hij daar zal aankomen, zal hij eerst in het Vagevuur terecht komen, een plek waar verloren zielen ronddwalen en verdwalen. Ik vond het eigenlijk wel romantisch om De Dood, "ga je mee verdwalen" te laten uitspreken. Alsof hij voor het eindstation nog even op pad gaat met zijn Reiziger. Zo ongeveer. Hoop dat het duidelijker is als voorheen :D