Graag wil ik dit nog even vertellen: @ Nancy, Ton, Pindarots, Marietje en Maddbrug Dit schrijven ontstond door een droevig bericht dat ik ontving van een echtpaar dat ik een paar jaar geleden ontmoette tijdens een vakantie in Frankrijk. Wij genoten van prachtige kastelen en van de grote zalen die zich daarin bevonden; lang geleden en toch zo geweldig mooi en indrukwekkend gebouwd. Wat later vernam ik dat zij beiden toen al ziek waren; nu hebben ze nog enkele weken te leven. Na het lezen van de schrijfoefening kon ik niet anders dan deze uitwerking insturen. Aanvankelijk heb ik geprobeerd binnenrijm toe te passen maar dat lukte van geen meter. Ik heb dat van me afgezet en ben gaan schrijven zoals ik dacht. Met verdrinken in het heden, bedoel ik het bericht dat zij moesten schrijven en ik ontving. Na het verdrinken komt de kosmos. Dank voor jullie reacties. Ik ben blij dat het zo ontvangen werd.

@ Nancy en @i-kat, dank dat jullie zo reageren. Die verduidelijking was toch niet voor niets.

@Marietje, dank voor je lieve reactie. Dat gedicht stuur ik maar niet. Ik heb me bij de kerk uitlatenschrijven en laat mijn gedachten mijn gedachten maar. Ik heb er zo vrede mee. @ Marceline, dit geldt ook voor jou. Ja, het is echt mijn gevoel. Dankjewel.

Conny, ... dankjewel dat je het gelezen hebt en dat je het prachtig vond. Dit moest er gewoon uit. Prettige zondag.

Hi Tja, ... dankjewel. Altijd fijn iets van jou te horen; goed of niet goed. Ik ben er blij mee.

Hallo Stella, Ja, het zijn inderdaad gevoelens. Dank voor je meeleven.

Dag Ton, ... ja, het was goed die toevoeging te schrijven. Ik heb wel even geaarzeld; ik wilde het gedichtje recht doen. Dankjewel voor je weer even langs komen. Zoiets doet altijd goed.

Nel, ... het is goed dat van jou te horen. Dankjewel.

poëzie coach, ... het was fijn om je reactie te lezen. Het heeft me geholpen. Dankjewel Greetje en een prettige voortzetting - eventueel - van je vakantie.