De duif fluisterde in haar oor: ‘Heb je lenzen in?’ ‘Wat is dat nu voor een idiote vraag?’ ‘Vanaf een afstandje lijkt het of je blauwe ogen hebt, nu ik dicht bij je ben, zie ik dat ze blauw zijn.’ ‘Wat maakt het uit? Ga van mijn schouder af. Duiven schijten overal.’ ‘Wij moeten het ook kwijt en altijd komt het onverwacht. Mensen voelen het aankomen en hebben tijd om naar het toilet te gaan.’ ‘Eigenlijk wilde ik je vragen of je met me wilt koeren.’ ‘Vergeet het, ik ben je gekoer en geloer spuugzat.’ ‘Dan schenk ik je als afscheid zeven kleuren stront.’ De duif maakte dat hij wegkwam. ‘Vieze smeerlap,’ schold ze hem na, terwijl ze haar blouse uittrok.