#148 Een waardevolle onbekende

Ze stond al een tijdje te wachten en werd steeds nerveuzer. Altijd zijn die taxi’s laat op het moment dat je ze écht nodig hebt. Belachelijk dat niemand van het bedrijf haar vandaag kon ophalen. Ze streek wat denkbeeldige kreukels van haar Burberry jas en veegde een vlekje van haar zwarte Louboutins. Net wanneer ze haar tas opendeed om haar lippenstift bij te werken kwam de zwarte taxi de hoek om rijden, rustig en beschaafd. Ze rolde met haar ogen. Typisch die taxichauffeurs in Londen. Te laat komen, maar ze piekeren er niet over om het gaspedaal wat harder in te trappen. ‘Er zijn ook mensen die echt moeten werken’, dacht ze geïrriteerd. Alsof het advocatenkantoor er genoegen mee zou nemen als ze een paar minuten later dan de afspraak door de draaideur kwam. Snel trok ze de deur van de taxi open en kon nog net de moeite nemen de taxichauffeur te groeten. Het was een wat oudere man en hij draaide veel te vrolijke muziek voor deze vroege ochtend. Terwijl ze de chique straat in Notting Hill uitreden begon de man te praten. Ook dat nog. ‘Voor Engelse begrippen is het weer deze week uitzonderlijk goed, vindt u ook niet mevrouw?’ Ze keek op haar horloge, het zweet stond in haar handen. ‘Geen idee, ik werk veel’, antwoordde ze kortaf. ‘Zonde’, zei de man. ‘Met dit weer lijkt Londen altijd iets extra’s te hebben. De Big Ben straalt nog krachtiger en de bomen in Hyde Park lijken extra groen. Het is absoluut de moeite waard er eens naar te kijken’. Ze keek uit het raam en dacht aan wat de man zei. Ze had de Big Ben al in geen jaren meer goed bekeken. ‘Ik heb er weinig tijd voor’, zei ze uiteindelijk. Ze zag dat de man haar aankeek vanuit zijn spiegel. ‘Ik kan natuurlijk niet oordelen, mevrouw’, zei hij vriendelijk en met een kalme blik in zijn ogen. ‘Maar als ik een tip mag geven: kijk eens om u heen naar alle mooie dingen die Londen te bieden heeft. Er zal een wereld voor u opengaan. We zijn er, het was me een genoegen’. Verbaasd stapte ze uit. Ze voelde zich vreemd, zo kalm. Ze keek omhoog naar de zon en daarna naar de bomen van het park en nam een besluit. Vanmiddag zou ze vrij nemen.